yatıp uyumakla
eksilmiyor bazı özlemler.
belki bir tutku
bir umut hayata bağlayan
sabaha çıkaran beni.
yüreğime asılan bu hasret
bir yangın yerine döndü.
göğsümü dolduran kırgınlıkların
dili yok ki anlatsın.
adıma yazılmış şiirlerin
en acıklı, en kimsesiz yerinde
beni nasıl terk edip
yetim bıraktıklarını biliyorum.
neden sonra elimde olmayanı
yitirdiğimi anlıyorum.
eskimiş hikâyeleri,
düşlerime ufalanmış özlemleri toplayıp,
bir sır gibi, ismini sakladığım acıyan yerlerime merhem diye sürüyorum.....
yeteri kadar temizledim
söylenen yalanları.
yeteri kadar temizledim
küflü şiirleri, ikiyüzlü şarkıları.
dedim ya!
yatıp uyumakla eksilmiyor
bazı sevgiler...
ve ben
yine
seni severken
uyanıyorum...
emina
💚