Gönderi
Necib Mahfuz 1988 yılı Nobel Edebiyat ödülü sahibi, Mısır doğumlu Arap yazar. Hayatı boyunca Mısır’ı terk etmemiş,Nobel edebiyat ödülünü bile almak için gitmemiştir. Sert, eleştirel üslubuyla tanınır. Aynı zaman Ortadoğu’nun Balzac’ı olarak da bilinir.
Necib Mahfuz aynı zamanda hakkında ölüm fetvası verilen, saldırıya uğrayan, bir dönem kitapları Arap coğrafyasında yasaklanan yazar.
Yazar yaşadığı ülkeyi, kentleri, sokakları eserlerine konu etmiştir. Ülkesindeki siyasal, ekonomik ve sosyal değişimleri ele almıştır. Bizler yazarı daha çok Cebelavi Sokağı'nın Çocukları romanıyla tanıyoruz.
Karnak Kafe bir gurup insanın toplandığı bir kafede yaşanan olayları konu ediniyor. Farklı kuşakların toplandığı bir mekan. Bunların içinde gençler olduğu kadar yaşlılar da var. Olayların geçtiği dönem Mısır’da yaşanan 1952 devrimi sonrası ile 1967 İsrail ile yapılan ve yenilgiye sonuçlanan savaş.
Karnak Kafe sakini olan gençler devrime inanmışlardır genelde. Ama aniden ortadan kaybolurlar. Sonrasında gözaltına alındıkları anlaşılır. Ara ara bu gözaltına almalar devam eder.
Roman kahramanı gençler bu gözaltına alınmalar sonrası kendilerini, devrimi, medeniyet anlayışlarını sorgularlar. Bu süreçte korkunç işkenceler görürler. Birbirlerine karşı ihbarcı olmaya zorlanırlar.
Sonuçta onlara bu işkenceyi yapan da aynı çarkın eline düşüp işkence görür. Ve onun yoluda Karnak Kafe’ye düşer.
Kitabı okurken iki şey geliyor insanın aklına “Her devrim kendi çocuklarını yer” ve Gabriel Garcia Marquez’in Yüzyıllık Yalnızlık romanında geçen şu söz; Unutma, dostum," dedi. "Seni ben öldürmüyorum. Seni devrim öldürüyor."
·
146 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.