aşk
biraz t’uzaktı
gözlerimin zembilinden düşen ağrı
bu yüzden sesim içime aktı
irkildim
hasretin sancısı yüreğimde sızlayan bir düş
sonu belirsiz bekleyişlerin iç çekişleriyle
kudurdu işte Marmara
dudaklarının değdiği bir çay bardağında
hüznü yudumlarken
ahvalim cehennem
yokluğun talan
anla
h’iç çekiyorum
adının geçtiği her mısra da
sanki dünya yıkılmış da
bir tek sen kalmışsın göğüs boşluğumda
çürüyor dilimde sana dökülen her sözcük
yutkunamıyorum artık bu özlemi
ah yar
çek yüreğimin pimini
tavan arasına sıkıştırılmış köhne bir eşya gibiyim bu dünya da
ahraz bir gülüş
atıp geçiyorum
ah bilmiyorlar içimde kopan zelzeleleri
moloz bir aşk yığınıyım şimdi..
Barış Çiçek
·
70 görüntüleme
gözlerime tüneyen zehir zemberek gidişler
yürekte mıh
beyinde vaveyla..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.