Hüseyin Nihal Atsız Herkesin bir hayat felsefesi vardır. Kimisi gezip eğlenmek, kimisi evlenip çoluk çocuğa karışmak, kimisi hayallerinden, sevdiklerinden vazgeçip gençliğini hiçe sayarak; vatanı, milleti, devleti, bayrağı bakî kalsın diye canından vazgeçenler vardır. Eninde sonunda herkesin bir ölüm borcu olduğu bu dünyada, önemli olan ölürken arkanda iz bırakmak diyen, ölüme giderken içinde zerre kadar korku hissetmeyen, bir vatan evladından bahsedicem sizlere... Adı Mübariz İbrahimov! Pek çoğunuz duymuşsunuzdur bu ismi. Bizim kardeş ülkemiz olan Azerbaycan'ın; adıyla, yaşantısıyla, geçmişte yaşadıkları acıların intikamını bir nebze olsun düşman ordusundan tek başına alan, tüm dünyada kahramanlığıyla adını duyuran, tarihte büyük iz bırakan, her ismini duyduklarında halkı tarafından gurur duyulan bir vatan evladıdır. Böyle bir insanın hayatından bahsetmek, ne kitaplara sığdırılabilecek cinsten ne de kelimelere... Yazarımız her ne kadar Mübariz'in günlüğü gibi kitabı kaleme almışsa da, pek çoğunuz okuduğunda onun hayata bakış açısının nasıl olduğunu anlayacaksınız :136079 eserinde. Ermenilerin Karabağ'da yaptığı zulümleri unutmayan Mübariz, yıllar sonra orduya yeniden döner. Tek isteği Karabağ sınırına yakın bir yerde görev yapmaktır. 2010 yılında bu isteğine kavuşur. Orduya tekrar katılan Mübariz, sürekli taciz ateşiyle silah altında olduğu karakol'un ranzalarında geceleri intikam ateşiyle yanan yüreğini bir türlü susturamaz. Daha önce de Ermenilerin insan dışı yaptığı zulüm ve zorbalıklara şahit olduğu için, halkının bir nebze de olsun gönüllerinde intikam uykusunu uyandırmak, topyekün bir birlikle düşmanı kendi öz topraklarında barındırmamaları için çılgın bir plan yapar ve bu plandan hiç kimseye bahsetmez. Tarih 18 Haziran'ı 19 Haziran'a bağlayan bir gecede geride kalan ailesine "Benim için üzülmeyin" diyerek not düştüğü bir veda mektubu yazarak günlerce hayalini kurduğu planını yapmaya hazırlanır. Cephanelikten silah ve teçhizatları alarak, düşman ordusunun bulunduğu karakola çok dikkatli bir şekilde, önce nöbetçilerden başlayarak birçok Ermeni askerini öldürür. Ermenilerin cephaneliğinden birçok yedek silah ve bomba alarak, düşmanın kendi silahlarını da kullanarak, önce cephaneliği havaya uçurur. Tek başına 45 tane Ermeni askerini ve içinde yüksek rütbeli suybaylarıda öldürür. 5 saat aralıksız çarpışan ve gece tan yeri ağarana kadar çatışan kahraman Mübariz'i, mühimmatı bitence köşeye sıkıştıran düşman askerleri sonunda onu şehit ederler. Şehit ettikleri halde ellerini korkudan bağlayan düşman askerleri, bir Türk'ün ölüsünden dahi korktuklarını birkez daha göstererek, tüm rezilliklerini dünya kamuoyuna sergilerler. Na'şını ise 6 kasım 2010'da aylar sonra teslim alan halk acı ve gözyaşları arasında uğurlayarak, vatanı için canından vazgeçtiği toprağın bağrına emanet ederler. Yazarımız

Yurtseven Şen duyguları coşturacak, yüreklere değecek, gencecik bir Azerbaycan askerinin sıra dışı hikayesini sizlere tavsiye ederek, böyle vatanı için canını esirgemeyen şehitlerimizin hayatlarını okuyup, okutturup, bu vatanın nasıl ayakta kaldığını birkez daha öğretelim. En büyük hayali şehit olmak olan kardeşimizin Rabbim, iki cihanda da şehadetini kabul eylesin. Geride bıraktığı ailesi ve sevenlerine sabır versin. Her zaman dediğimiz gibi " Güneşi esirgemiyorsa gökyüzü, birileri yaşadığınız günlerin bedelini ödediği içindir!" Ruhu Şad Olsun!!! Şehidimiz'in ruhuna "El- Fâtiha"