Okumayı en sevmediğim tür olan kişisel gelişim türünde kitaplar yazan ve buna rağmen en sevdiğim yazarlardan olan Laurent Gounelle'in yeni kitabı çıktığında vakit geçirmeden almıştım, fakat okumayı erteleyip durmuştum. Sonunda sıranın geldiğini düşündüm ve kendi tarzı olan kişisel gelişim içerikli romanlardan farklı olarak ilk polisiye romanına merakla başladım. Bu arada yoruma devam etmeden önce en sevdiğim kitap olan Tanrı Daima Tebdil-i Kıyafet Gezer'in de yazarın kitabı olduğunu söylemeliyim ki benim için ne kadar değerli bir yazar anlatmış olayım. Kitap polisiye olarak geçiyor olmakla beraber yazar zaman zaman kendi tarzı olan kişisel gelişime kayıyor gibi hissettim. İlginç bir şekilde de o kaymalar bana kendimi ve yaptıklarımı sorgulattı, düşüncelerimi duygularımı hislerimi sorguladım kitabın başında zaman zaman. Onun dışında yine kitabın başlarında sezgi konusunda da kendimi düşündüm ve sezgilerimin zaman zaman güçlü olduğu fikrine kapıldım, fakat tabii ki bu sadece benim fikrim. Bahsettiğim gibi kitabın içinde sık sık kişisel gelişim ve psikolojik taraflar ön plana çıkıyor, paylaştığım alıntıların birçoğu da bununla ilgiliydi zaten. Kitabın polisiye tarafıyla beraber sosyal ve siyasal dünya hakkındaki birçok fikir ve eleştirisi de oldukça dikkat çekiciydi. Yazar bu düşünceleri, bu durumları oldukça gerçekçileştirerek yazmış ve okur olarak beni oldukça etkiledi bu durum. Kitabın polisiye olarak geçen tarafını çok beğenmedim diyebilirim. Yazar kendi tarzında devam ederek bunu polisiyeyle süslemeye çalışmış olsa da, ben kitabı bu açıdan beğenmedim. Yine de hem Gounelle yazdığı için hem de sevmesem bile güzel bir polisiye/kişisel gelişim olduğu için bu iki türün sevenlerine de önerebilirim.

SezgiLaurent Gounelle · Pegasus Yayınları · 202325 okunma

·

39 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Alper Yazır