Onur Çari: "Hatırlıyorum Artık Asla Değişmedin": Hatırlıyorum Artık Asla Değişmedin Tek bir an, paramparça Bir zerresi bende, taşımaktayım Birkaç ihtimal mümkündür, Birçok derinlikte kazımaktayım Birkaç sene değil bin yıllara yayılmış Tek bir an, paramparça Hissetmeyene kadar yalnız kalacağımı,...

Tek bir an, paramparça Bir zerresi bende, taşımaktayım Birkaç ihtimal mümkündür, Birçok derinlikte kazımaktayım Birkaç sene değil bin yıllara yayılmış Tek bir an, paramparça Hissetmeyene kadar yalnız kalacağımı, Bitirirken kararsızlığımı, Kabul ettim öylece, yola gelmeyecek şiarsızsızlığını Umut edebileceksem, zararsızlığını Ey aşk! Susamak kadar doğalsın Var mısın ki, zifiri karanlıkta Ben, yandıkça aydınlanıyorum Sarılıyor cümlelere, ağın olan yalnızlığın Yoruldukça ayıplanıyorum Bitmez asla! Tüketmek imkanını vermeyeceksin, İmkansızlıktan da sen, ölümden de kesinsin Sarıyorsun karanlıkta, çağın olan ıssızlığını Şimdi gel ey aşk! Kimsesizliğime eğil Umut edebileceksem, zararsızlığını Geçmiş bir eski takvimden ibaret değil Savunuyor, seni bana, Hatıralar, bir geniş zamanda, Fedakarlık olmalı bu, kefaret değil Sürüklen diyor ve dur dimdik ayakta Geçmiş bir eski takvimden ibaret değil Bir zamanlar asiydin, epeyce sürükledin Hayalimde beyazdı, gerçeğimde karartı Kapımı kime kapattın, içerdedir ahalin Aradıkları bir sırsa, azamet kayıp değil Geçmiş bir eski takvimden ibaret değil Aşındırmış cismini, önce yırttım sakladım, Unutmadım resmini, sonra yaktım çağladım Karşı koydum sarardı, şimdi sanki müzede Gelse sana ayıp, gelmese birkaç dizede Pişmanlık değil, pişman kalmakmış mesele Ziyan ettin vuslatı, sefalet ayıp değil Geçmiş bir eski takvimden ibaret değil Büyümek midir bu, sezdirmez yararsızlığını Dönüşmesin gazele, koruyor kararsızlığını İnsan kendine kıyar mıydı, olmasaydı ihanet Şimdi, şu an, burada, delalet kayıp değil Şahsi değil aşk, feraset ayıp değil Geçmiş bir eski takvimden ibaret değil Buluyorum yıllardır seni ve hala pekişmedin Hatırlıyorum artık, asla değişmedin Bir çığ gibi koptun gelecekten kırılarak Bir çam kadar çaresizdim, sayfalara yıkılarak Kalemimde zarafeti, israfıymış mürekkebin Çok manidar anlattığında, anladım Teselli oldu, yer dibinde adaletin Çıkmadan bilemezdim, yolculukmuş tüm kıymetin Şahıslarda değilsin, yıktığında anladım Yaktığında anladım, unutmakmış kıyametin Hatırlıyorum artık, asla değişmedin...

56 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Onur Çari