Şiirler; bana hayatı, hisleri daha anlamlı kılan değerli sözcükler bütünüdür.. Keza bir şiir kitabı daha ve kendini kanıtlayabilmiş değerli şairimizle o bütünlüğe tekrardan eriştim. Mutluyum..
Bu şiir kitabı beni içine çeken betimlemelerle doluydu.
Konuları; çocukluk çağı, doğa tasvirleri, savaş, melankoli, metafizik vs. vs. tarzında işlenmiş. Okuyup, zamanımı ayırdığım için pişman değilim. Okumanızı tavsiye ediyorum çünkü akıcı bir kitap olduğu için sıkılmadan bir sonra ki sayfaya, duyguları meraklı bir kişi olarak geçiyorsunuz. Hisler dolusu bir kitap ve bazı şiirlerinde dalıp dalıp gidiyorsunuz. İki tane çok ayrı hislerle beğendiğim şiir dizelerini paylaşmak istiyorum.
İlki duygu yüklü olan şiirimiz SERENAD:
“Sen benim derimden çok daha benimsin.
Seni ararken İçimde, damarlarımda, kanımda, ışıkla örülmüş
Gizemli dokularımda sendin bulduğum.
Sanki kandın sen
Taştın, azıktın.
Bense dışında kaldım aklın, çılgınlığın, giysilerin,
Eski bir karanlık ve ormanlar soyundan geliyorum,
Ama tıpkı bir kuyudaymış gibi iki büklüm girip
Kör bir adam gibi el yordamıyla
Yolumu bulmaya çalışırken topraklarımda,
Adımlarıma yön verecek parmaklıklar yoksa da
Vardır senin gülünün büyümesi evimde
İçimde büyümeyi sürdürüyorsun,
Köklerin çok derinde
Yapraklarında parmak uçlarımı yakmadan
Gözlerine dokunmam olanaksız... ”
İkinci şiir ise galiba kendi gözlerimden kaynaklı olduğu için çok hoşuma gitti. Oda TEMBELLER adlı şiirin bu dizeleri:
“ Evimin hem toprağı, hem denizi var
Kocaman kocaman gözleri kadınımın
İri yaban fındıklarını andıran. ”
Her iki şiir dizesi de içine çekti beni ama ilk şiiri zamanında hissettiğim duygulardan ötürü içimdekilere karşı bir yansıtma olarak gördüm. Ve dalarak okudum.
Şiirlere dalmak huzur verir, o huzura erişmeniz dileğiyle...
Şiirlerle kalın... (: