eşyalarımız
Evdeki düzen, kimilerine göre gereksiz bir takıntı, bana göreyse Allah’ın ikramı olan eşyaya saygıdır. Kıymet bilmektir. Horlama- mak, küçümsememek, ömrünü uzatmak için yardım etmektir.
İnsanın bu hürmeti 30-40 yıllık masasından, sehpasından, 15-20 yıllık eşarbından, çantasından belli olur; düşünceme göre.
Bir şeyi almak varlıklı olduğunuzu, korumak ve bakmak da kadirşinas ve kültürlü olduğunuzu gösterir; zannımca.
Alıp alıp ıskartaya çıkarmak bir nevi doyumsuzluk, yetersizlik ve acizliktir; kanaatimce.
Umursayan olur mu, bilmem. Biz söylemiş olalım da günah bizden gitsin. Kadri bilinmeyen bir çorabın bile hesabı vardır illaki, hürmetle yenmeyen yemeğin, katlanarak kaldırılmayan bir kazağın, ayak altına atılıveren bir kâğıdın.
Eşyalarınızı sevin, onlara güzel bakın, haklarını yemeyin, var- lıkları sebebiyle içiniz şükranla dolsun. Bu da böyle bir yazı olsun.
13 Ekim 2020
hürmet
Arabada giderken birden önüme çıktı, yavaşladım, camı açtım ve tespit ettim (yazıcı burada sabitleyerek kalıcı hâle getirdim de- mek istiyor) bu basit ve muhteşem güzelliği. (Dibi koyu gölgeli, yukarıdan vuran güneşle yaprakları ışıl ışıl bir ağacı kastediyor yazar.)
Sonra çok kıymet verdiğim bir hocamın ailesini ziyarete gittim. Birine hürmet duyduğumda rahatsız etmekten öyle içtinap ede- rim ki ondan "gel" olmazsa bir adım atamam. "Gel" oldu gittim; izzet, hürmet, itibar, ikramdan yerin dibine geçtim. Büyükler, kendilerine hürmet ettik zannettiğiniz her defasında size şeref ve itibar verirler. Öyle oldu, şaşırtmadılar.
İki saate ne güzellikler sığıyormuş meğer. Gözüme gönlüme bayram oldu dün.
5 Ocak 2022
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.