"Siyah, beyaz, gri... Bu mudur dünyanın tüm renkleri." Rengarenk dünyamızda insanoğlu ne yazık ki farklılıklarını bir kenara bırakıyor ve deyim yerindeyse kocaman bir renk kaybına uğruyor. Evet evet, hafıza kaybı değil, RENK KAYBI. Ne de güzel renklerimiz vardır bizim. Bizi biz yapan o renkler. Farklılığımızın simgesi olan o tarif edilemez, her şeyi donatmış olan renkler. Aynı dünyayı gören, aynı kıyafetleri giyen, aynı şeyleri düşünen bir canlı topluluğu olduk çıktık. Özümüzü, renklerimizi kaybettik. Farklılıklarımızı gizledik, farklı olanı dışladık durduk. Özel gereksinimli bireyler, kanser hastası bireyler, insanların oluşturduğu o standartlara giremeyen insanlar bu durumdan çok ama çok zarar görüyorlar. Neden, niçin? Kitapta bir dostumuz var ki, o farklılıklarını gizlemekten korkmayan bir arkadaşımızdır. Ben demiyorum bunu, dünyaca ünlü ressam Salvador Dali söylüyor. Siyah, beyaz ve gri renklerden oluşan Pufpanya şehrinde bir müzeyi gezmekte olan Hakan’ın, kimsenin görmediği renkleri görmesiyle birlikte bir sorgu sürecine ve bir maceraya girmekteyiz. Ben de dünyada renklerimize çok anlamlar katıyorum. Peki nasıl bir anlam bu? Hadi her şeyin siyah olduğunu düşünelim. Haliyle biz de tamamen siyah oluruz. Bizimle beraber her şey aynı renkte olduğu için ne kendimizin rengini ne de başkalarının rengini fark edebiliriz. Yalnızca farklı bir renk bizim rengimizi ortaya çıkaracaktır. Bundan dolayı kitap, bu konuya dair ve özellikle çocuk edebiyatına dair bir eksikliği görmüş ve müdahale etmiştir. Çocuk edebiyatından konuşuyorsak resimlerden konuşmamak olmaz. Bu eserin resimleri ise renksizliğin sıradanlığı ve renklerin güzelliği üzerine kurulmuş adeta. Farklılıklarımızla sıradanlığa karşı mücadele resmedilmiştir. Mücadele ise hala devam etmektedir. Resimlerin Salvador Dali tabloları üzerine olması ise tesadüf değildir. Dali; aykırının, farklılığın ressamıdır. Onun “Kelebek Gemi” eserinden yola çıkılması ve bu tabloların kitaba, daha önemlisi bir çocuk kitabına eklenmiş olması, çocukların sanata olan ilgilerinin artması için şahane bir yoldur. Sanat farklılıktır. Pufpanya, hayal gücümüze, kendi ‘öz’ümüze dönmemize, çocukların farklılıklarını kaybetmemesine, kendinden farklı olanı da içselleştirebilmesine yardımcı olarak üzerine düşeni yapmıştır. Bundan dolayı kitabın yazarına, aynı zamanda benim de hocam olan Lügen hocama teşekkürlerimi sunuyorum. Özellikle toplumuzda kanayan ve son zamanlarda daha da artmış olan ‘farklılığı dışlama’ durumuna karşı olarak çocuk temelli bir bakış açısı sunmuştur. Ne ilginçtir ki bizi biz yapanın, bizden olmayan olduğunu unutmaktayız. Farkında olmak, farklı olmak, farkı sevmek ve renklerin geri geleceğine dair umudunuzu kaybetmemeniz dileğiyle. İyi okumalar. Çocuklara ise çok çok iyi okumalar.

Pufpanya - Kayıp Renkler ŞehriLügen Ceren Güneş · Parmak Çocuk · 20231 okunma

·

71 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Abdulkadir ERTAKUŞ