Reşat Nuri Güntekin'in Çalıkuşu kitabından sonra yazdığı Dudaktan Kalbe kitabı. Feride ile Lamia'nın benzer özellikler gösterdiğini düşünüyorum. Ancak buradaki Lamia karakteri Feride'ye göre daha zayıf ve güçsüz bir karakterdir. Her iki kitapta da kadın karakterlerimiz erkeklerden dolayı çok zorluk çekmektedir. (Yani arkadaşlar bir Kenan karakteri var nefret ediyirsunuz. Bundan önceki tüm kotu erkek karakterleri unutturduğu icin kendisine teşekkür ediyorum.) En sevdiğim karakter Vedat karakteriydi. İçerikte bir de aile sevgisinden mahrum bir adamın kendi kızını da aile sevgisinden mahrum bırakmasını görüyoruz. Kenan Mebrure'ye çok büyük ayıplar etmiştir. Dram ve çatışma çok fazlaydı. Yani Kenan'ın annesinin hayatı başlı başına bir roman. Lamia'nın başına gelenlerin bu kadar fazla olması birazcık romanı gerçeklikten uzaklaştırmıştır. Dudaktan Kalbe kitabının sonu Çalıkuşu'ndan çok farklı bir sonuçla bitti. Bu sonu beklemiyordum. Kalem olarak, cümle yapısı olarak Reşat Nuri Güntekin öyle uzun uzun betimlemeler ve çok fazla düşündürücü cümleler kurmuyor. Kısa ve net. Neyse onu veriyor. Kurtuluş Savaşı yıllarında ve hemen bitiminde Anadolu'yu ilmek ilmek veren yazar adeta bize Anadolu'dan ayna tutuyor. Çalıkuşu'nda nasıl Balıkesir gibi şehirler varsa burada adeta kitabın başrolü diyebileceğimiz bir Kütahya profili var. Yazarın döneme ve şehirlere, Anadolu'ya böyle ayna tutması bana katkı sağlıyor. Sadece bir aşk romanı olarak düşürülmemeli. Yayınevini bu kez etiketlemeyeceğim. Çünkü Türk Edebiyatı için bu kadar önemli olan bir yazarın kitabında bu kadar yazım yanlışı yapılmasını doğru bulmuyorum. Harf atlamaları inanılmaz fazlaydı. Not: Diziyi izlemedim. Merak ettim.

Dudaktan KalbeReşat Nuri Güntekin · İnkılâp Kitabevi · 20186.6k okunma

·

57 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep Beyza Gür