Sen geliyorsun içimin dağınıklığı toparlanıyor
Baş köşede beş yüz yıldır var gibisin.
Ellerim seni bekliyor.
Yüzüm sana tapınak
Sen varsın, evim ömrüm sen kokuyor.
Bütün kötüler şehri terkediyor
Ve hiçbir kötülük barınmıyor yurdumda
Sen geliyorsun mahallemde çocuklar koşturuyor.
En güzel şarkıları dinliyorum seninle konuşurken.
Beş yüz yıldır seviyormuş seni kalbim.
İçimdeki eşyalar yer değiştiriyor.
Sen geliyorsun herşeyi unutuyor aklım.
Aklım güzelliğini almıyor.
Senin adın ağzımdan çıkarken, dünyanın en güzel kirpikleri yan yana diziliyor.
Sanki denize bakar gibi gülümseyişin takılıyor ellerime.
Sen geliyorsun, ben kalamıyorum kendimde.
Yüzümü avuçlarına aldığında
Ellerin annem oluyor.
Bu nasıl bir kusursuzluk,
Biliyorsun değil mi sevdiğim ?
·
77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.