Serinin ilk kitabı. Demirciler Çarşısı cinayeti. Çukurova, betimlemeler, Sarı sıcak yağmurlar, pürenler, çam kokusu, insanı deli eden sıtma eden sıcaklar. Her bir yerinde bataklığı olan sıcacık Çukurova toprakları. Yaşar Kemal'in tabiriyle bire bin veren topraklar. Bir çok yoksul insanın ekmek teknesi.. pamuk tarlaları. 1940'lar ve 50'ler dönem olarak. O zamanların Çukurova toprakları. Hala devam eden derebeylik sistemi ve bunun etkisi. Bir yandan bunun bitmesi gerektiğini düşünen vekillerin olması, nasıl biter sorusunun yeni yeni sorulmaya başlanması. Güç hala derebeylerinde. Halbuki yeni devlet kurulmuş, kurumların tamamına hak ve adalet hükmetmiş.. denilir, deriz! Köylü kısmı yine nasibini alamamış. Onun payı düşen adaletsizlik, eşitsizlik, kanunsuzluk olmuş. Dolayısıyla boyun eğen, sefere giden, seferden dönmeyen, tarlada çalışan emek veren ama asla emeği görülmeyen ve emeğinin karşılığını bile alamayıp adam yerine insan yerine konulmayan köylü insanı.. Yanaşmadan öteye gidemeyen işte. Herseye rağmen gururlu, inatçı, hayat dolu, yaşayan.. Ve çalışkan.. Konusu Çukurova da ki Derviş ile Mustafa ağanın yıllardır bitmeyen kan davaları. Her iki tarafın öldürmek için girişimleri yöntemler ve uyguladığı işkenceler bitip tükenmiyor. Sadece bunun için yaşayıp, ölüyorlar. O kadar korkuyorlar ki ölümden, can tatlı gerçekten bu yüzden öldüreyim daha iyi diyip, acımasız yöntemler buluyorlar düşmanları için. Kendini çok beğenen sadist, narsist iki kişi. Kaçtı, buldu, nasıl öldürsem, eziyet etsem, yalvartsam ile gelişiyor olay. Kimseyi haklı bulamadım. Ağalar işte.. "Keski hepsi ölse de kurtulsak!" Diyor köylünün birisi bende öyle düşündüm. Bazı ağalar var ki para yoluna, tarla sahibi olmak dolayısıyla nüfus sahibi olmak adına izlediği yöntem erkek değil mi işte dedirdi. Hacı Ağa gibi.. köydeki tüm kadınların toprağını üzerine aldı. Kimi ağa olmak için yemedi, yedirmedi ama parasını kendinden güçlü olan bir ağaya verdi Temir ağa gibi.. Yaşar Kemal'in bu seride yerinde eleştirisi vardı dönemine. Unutulan bir kesim var. Köylü. Bu ülke topraklarını besleyen, üreten, ne şartlar altında hem de üreten, onlar için uygulanmamış adalet ve yarım kalmış politika.. kendi kaderine bırakılan Köylü insanı. Bu insanların cahilliği sadece konuşulan. Kimse derebeyleri neden ellerindeki parayla okul, yol ve hastane açmamış sorusunu sormamış ve sormuyor? Neden Köylü ayaklanmamış deniliyor? Kanunlar derebeylerine uygulansa idi daha çağdaş bir ülke olurduk. Ama bizim yasalarımız güçlüyü korur her zaman.. yoksulu unutur, seçimden seçime hatırlar. Keyifli bir kitaptı. Okuyun mutlaka.

Demirciler Çarşısı CinayetiYaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 20192,486 okunma

·

1 artı 1'leme

·

209 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kübra