Çok değişti dünya, sevgili.
Nazım abi gittiğinden beri.
Ne Tahir yaşıyor artık,
Ne de Zühre,
Kuzey kutbu çoktandır eriyor
Barikatların da eski tadı yok,
Sevda yüzünden de ölünmüyor bu yüzyılda
Ölüme sebep aranmıyor
Hatta sokağa çıkmak bile yetiyor,
Ya sarhoş bir şoför oluyor müsebbibi
Ya da nerden geldiği bilinmeyen serseri bir mermi.
Yani artık bir tek, sevda yüzünden ölünmüyor sevgili...
Postacıların da yükü azaldı
Mazi oldukça mektuplaşmalar
Haftalarca beklemek diye bir şey kalmadı
Yâr kokusu sinmiş o beyaz kâğıdı..
Sabır sevdadan arındığından beri
Aşk, şiirlerde yaşlandı sevgili...
Kalmadı öyle Nazım gibi Hikmet'le mısraların emekçisi,
Cemal gibi Süreyya'lar tükendi semada,
Ve Can abi gibi, Yücel'miyor kimse kimsenin aklında...
Kısaca sevgili, ne ben Tahirim
Ne de sen Zühre,
Bırak, onlar masallarda kalsın.
Süslü kelimelerin de yok cebimde,
Sadece seviyorum seni..
🖋Alparslan Yige