Kitabın hikayesinin aslı aşkın tanrıçası Venüs’ün toprakları olan Kıbrıs’ta geçer. Hikâye, Ovidius’un Metamorphoses adlı eserinde karşımıza çıkar. Eserde Galatea adı değil bir deniz perisine (nympha) ait olan Galatea ismi geçer. Pygmalion, kendine uygun bir eş bulamayan, alçakgönüllü bir heykel sanatçısıydı. Yaşadığı yerdeki kadınlar Venüs’e saygısızlık göstermiş, tanrıçanın gazabına uğramışlardı. Pygmalion, daha sonraları kadınsız yaşamaya karar verir. Kendine fildişinden bir heykel yapar ardından bu heykeli benzersiz bir kadın formuna çevirir. Kaçınılmaz bir sonla yaptığı bu heykele âşık olur. Hikayenin sonunda o heykel canlanır. Bir oğulları olur ve adını Paphos koyarlar. ≪•◦ ❈ ◦•≫ İlk olarak kitaptaki illüstrasyonlara bayıldım. Harikalardı cidden. Kitabı tam bir masal kitabına çevirmişti. Sevdiğim tek şeyin bu olduğunu söyleyebilirim. Çünkü kitabın bu kadar güzel bir konusu ancak böyle havada kalabilirdi. Yazarın ismini pek çok şekilde duydum, başlangıç kitabı olarak sanırım yanlış kitabı seçtim. Konusunu daha derin, daha duygulu ve daha uzun yazsa mükemmel bir mitolojik roman olacakken maalesef bu haliyle benim seveceğim bir yerde değil. Her şey birdenbire oluyor, gelişiyor. Kitap aşırı kısa, çok az bir zamanda okuyup bitirdim. Kitabı bitirdiğimde ne okudum dedim yani. Çok daha farklı şekilde yazılsaydı içerdiği mesajlar tam yerine oturabilirdi. Bu haliyle kendi şahsi fikrime dayanarak bence sınfta kaldı.

GalateiaMadeline Miller · İthaki Yayınları · 20222,969 okunma

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

gece