Matt Haig’in kitaplarında işlediği konuları çok seviyorum. Gece Yarısı Kütüphanesi’nde hayatımızın dönüm noktalarındaki tercihler üzerine yoğunlaşan yazar bu defa zaman mefhumunu irdeliyor. Konuyu işleyiş tarzını da çeşitli tarihlerdeki yaşamlar arasında günümüze, günümüzden geçmişe dönüşlerle çok heyecanlı hale getiriyor. Okuyucu kendine verilen kesitleri adım adım takip ederek olayı tamamlarken heyecan hiç eksilmiyor. Gece Yarısı Kütüphanesi’nde tekrarlanan hayatlar bir yerde okuyucuyu sıkmaya başlıyordu, bu kitapta asla öyle bir durum oluşmuyor. Heyecan devam ederken sanki ruhumuz da terapi ile iyileşiyor. ***“Ölmek nasıl bir ansa yaşamak da bir an. Gözlerini kapar ve bütün gereksiz korkuların çözülüp gitmesine izin verirsin, sonra korkudan muaf olan bu yeni varoluş halinde kendine sorarsın: Ben kimim, şüpheler olmadan yaşayabilseydim neler yapardım? Haksızlığa uğrama korkusu olmadan yaşayabilseydim, acıdan korkmadan sevebilseydim, yarın o tadı nasıl özleyeceğimi düşünmeden bugünün tadını çıkarabilseydim… Zamanın geçişinden ve sevdiklerimi benden çalabileceğinden korkmamış olsaydım, evet, ne yapardım?”(sayfa 308) Zaman mefhumu benim şahsen üzerine düşünmeyi sevdiğim bir konu. Bu kitaptaki işleyişini de duygulanarak okudum, çok sevdim. *** “Geçmiş şimdinin içinde yaşar, yinelenir, tekler ve size artık olmayan şeyleri hatırlatır. Trafik işaretlerinden ve bankların üzerindeki levhalardan, şarkılardan, soyadlardan, yüzlerden, kitap kapaklarından dışarı sızar. Bazen tek bir ağaç ya da gün batımı sizi hayatınızda gördüğünüz bütün ağaçların ve gün batımlarının gücüyle çarpabilir ve buna karşı yapabileceğiniz hiçbir şey yoktur.” (Sayfa 177 ) Asırlar süren bir yaşam ve neredeyse hiç yaşlanmamak… Kimine göre mucize, kimine göre lanet… Sevdiğin insanların tek tek ölümlerine şahit olmak ama ölememek… Yürüyen bir tarih kitabı olarak dünyanın binbir türlü halini görmek ve insanoğlunu tüm çirkin ve güzel yönleriyle tanımak. Bulup bulup yitirmek, bulduklarını elinde tutamamak… Zamanı durduramamak… Böylesine uzun bir yaşamda zamanı durdurmak istemek… İlginç değil mi? Çünkü ne kadar uzun ömrünüz olursa olsun gerçekten yaşadığınız anlar çok kısadır. çoğunda sadece hayatta kalırsınız *** “Bir daha asla ilk kez deneyimlemeyeceğim şeyler var: aşk, öpüşmek, Çaykowsky, Tahiti’de gün batımı, caz, sosisli, Bloody Mary. Hayatın doğası böyle. Tarih tek yönlü bir yol. İleri doğru yürümeye devam etmek zorundayız. Ama her zaman ileri bakmak zorunda değiliz. Bazen de etrafa bakıp gördüklerimizin keyfini çıkarabiliriz.” (sayfa 314) Okudukça hem zevk aldığım hem iyileştiğim bir kitap oldu. Bunu bir yazar olarak başarmak kolay olmasa gerek. Hem yazarlık hem romancılık hem de terapistlik yapmak… Fakat bunu başardı. Ben de kahramanımız Tom Hazard’la birlikte hikayenin sonunda aynı cümleyi hissettim ruhumda. *** “ Kendimi bir şeye başlar gibi hissediyorum. Sevmeye, incinmeye, risk alıp yaşamaya hazır hissediyorum. “ ( sayfa 315)

Zamanı Durdurmanın YollarıMatt Haig · Domingo Yayınevi · 20226.8k okunma

·

65 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aysel