Denemedi Demeyin. Sanırım sırada romanları olacak. Bu güçlü kalemin elinden çıkmış romanları da okuma niyetindeyim.
Denemedi Demeyin, her ne kadar deneme türünde yazılmış olsa da yer yer hikâye tadı veren ve farklı anlatım türlerinin yer aldığı bir çalışma.
Kitabına "Denemedi Demeyin" ismini vermiş ama denemekle kalmamış; deneme formatında dahi keyifli bir okuma deneyimi sunmasının yanı sıra insana ve hayata dair farkındalık kazanma adına okura yeni kapılar, yeni dehlizler açmış.
Kitabı oluşturan dört ana bölüme verilen isimler, kitabın genel karakteristiğini göstermekte:
1. Evin dağınık halleri
2. Hayat Okulu
3. İnsanlık Halleri
4. "Edebiyat Paralamadı" da Demeyin
Yazar, eserinin çatısını oluşturan bu ana başlıklar altında;
- Kendi iç dünyasını, yaşanmışlıklarını, kırılmışlıklarını ama her şeye rağmen kendi olma, insan olma, insan kalma yolunda devam ettirdiği mücadelesini bir sohbet ortamında içini döker gibi kaleme almış,
- Önyargılar ve illüzyonlar etkisi altında kamplaşmış, yabancılaştırılmış, birbirine karşı güvensiz ve tahammülsüz insanlardan oluşan toplumların içinde bulunduğu açmazlara değinmiş ve çözüm önerileri sunmuş,
- İnsanı kendisiyle yüzleştiren taşınmalar (ev/mekân değiştirmeler), kişilerin nadiren hayatlara "özne" yapılması ama genellikle "nesneleştirilmesi", aşk, sevgiliyi kaybetme, terk edilme, depresyon gibi bir şekilde herkesin kendi yaşam döngüsü içinde aşina olduğu, karşılaştığı insanlık hallerini ele almış,
- Edebiyat (yazarlık, yazma atölyesi eğiticiliği) dışında çeviri, müzik gibi farklı uğraşılar içindeki çok yönlü kişiliğini, bilgi ve beceri birikimini ortaya koymuş,
- Mizah, mektup, roman, yazarlık gibi farklı konulara dair özgün tespitler, çözümlemeler, tavsiyeler sunmuş.
Biçimden öze dönüldüğünde, kitabı okudukça şunları gözlemlemek mümkün:
Gülayşe Koçak, eğitimli ve güzel bir ailenin çatısı altında yetişmiş.
Anne ve babası arasındaki yürek ısıtan ilişki, her ikisinin okuma ve öğrenmeye dair hiç bitmeyen tutkusu, diplomat olan babasının mesleği gereği çocukluğunun ve gençliğinin önemli bir bölümünü yurt dışında geçirmesi ve burada tecrübe ettiği "öteki" muamelesi, onu hayatı boyunca hep kendisini, insanları ve toplumu sorgulamaya, iç muhasebe ve özeleştiri yapmaya ancak kendisiyle ve hayatla hep barışık kalma çabasına yöneltmiş.
Sonuçta, kendisini sürekli geliştiren, kamplaşmalara tepki duyan, dayatılan illüzyon ve aidiyetlerden ziyade farkındalık, empati, saygı ve sevgi ekseninde kalmaya özen gösteren duyarlı, insancıl, güçlü bir kişilik ortaya çıkmış ve hayat yolculuğu bu doğrultuda devam ediyor.
Sadece güçlü kalemi, entelektüel birikimi ile değil; aydın duyarlılığına ve farkındalık kazandırma motivasyonuna fazlasıyla sahip olduğunu gözlemlediğim Gülayşe Koçak'ın hak ettiği değeri yeterince göremediğini düşünüyorum ve bir okur olarak kendisini geç keşfettiğim için hayıflanıyorum.
Tabii ki bu benim şahsi düşüncem ama kitabı okursanız sanırım sizler de hak vereceksiniz.
**************************
Kitaptan alıntılar:
#239780717, #239780969, #239781104, #239781279, #239781784, #239782179, #239782699, #239783303, #239783530, #239784323, #239785156, #239790125, #239811311, #239816151, #239816456, #239817299, #239818683, #239818908, #239825131, #239825468, #239825701, #239826146, #239826669, #239827650, #239829084, #239829648, #239830129, #239830564, #239831096, #239831902, #239832884, #239833266
