Türkçe / English Review
Kitabın diğer incelemelerini incelerken çoğu okurun eserden "Çocuk kitabı" diye bahsettiğini gördüm ve 
Çizgili Pijamalı Çocuk ile benzer bir karışıklılığa girdiğini fark ettim. Maalesef günümüzde eserlerin baş kahramanları çocuk olunca hemen çocuk kitabı etiketi yapıştırılıyor içeriği göz önünde bulundurulmadan. Çizgili Pijamalı Çocuk 'da olduğu gibi travmatik sahneler olmasa dahi, bir çocuğun belki anlamakta güçlük çekeceği alttan mesajlar ve metaforlar içeren bu eser şahsen her yetişkinin okumasını tavsiye ettiğim bir kitap.
Ben eseri orijinal dili olan İngilizceden okudum ve iyi ki kendi dilinde okumuşum diyorum. Çünkü yukarıda bahsettiğim metaforlar ve alttan mesajlar kendi dilinde anlaşılması daha kolay. Yayıncılığın yanlış veya eksik çevirmesinden kaynaklı bazı eksik anlaşılmalara yol açabilir. Lakin bu kitabı diliniz yoksa okumayın demek değil.
Eserin içeriğine gelirsek neden bu kadar ısrarla okunması gerektiğini açıklayayım. Günümüzde teknolojinin de hayatımıza girmesiyle insanoğlu elinde olanı ve sahip olduğu nimetleri bazen görmeyebiliyor ve bunun üstüne teknoloji ve sosyal medyayla kendine yeni dertler ediniyor, kendinde yeni eksiklikler buluyor. Kitap bize aslında elimizde olan özgürlüklerin ve doğamızda bulunan duyularımızı en önemlisi anıların, hatırların ve duyguların insanda ne kadar önemli bir yer kapladığını bize göstermekte.
Kitabın ana karakteri Jonas adında on iki yaşında bir çocuk. Jonas'ın yaşadığı topluluğun adı orijinal eserde "Sameness" (Aynılık, benzerlik) olarak geçiyor. Bu toplulukta insanların hiçbiri renkleri göremiyor, müzik gibi harmonik sesler yaşadıkları ortamda yok ve kimse müziğin kelime anlamından bile haberdar değil. Hava durumu her zaman açık ve "Güneşli" fakat bulundukları bölgede Güneş diye bir yıldız yok! Yaşayan insanlara zararlı olabileceğinden dolayı Güneş'i kullanmıyorlar, böylece orada yaşayan insanlar hiçbir zaman Güneş'ten gelen zararlı ışınlara maruz kalmıyor veya çoğumuzun yazın çok çektiği durum olan Güneş yanıklarına ömürleri boyunca sahip olmuyorlar. Anladığınız bu topluluğu yönetenlerin amacı yaşayan halka zarar verecek herhangi bir unsuru toplumda barındırmamak.
"Nasıl olur ? Peki neyi kaldıracaklarını nereden biliyorlar ?", diye soracak olursanız bütün bu sorumluluğu tek bir insanın üstüne yüklemişler : "The Giver". (Orijinalinden çevirince "Verici" gibi bir anlama gelen the Giver sanırsam Türkçeye "Seçilmiş" olarak geçmiş.) The Giver'ın sorumluluğu Dünya'da yaşamış bütün insanların anlarını taşıması ve buradan gelen tecrübe ve bilgelikle toplulukta yaşayan yöneticilerin sorularına cevap vermesi. Mesela "Toplumda öğün sayısını dörde çıkarmalı mıyız ?" gibi bir soruyla the Giver'a gidiyorlar ve Giver'dan tecrübesini kullanarak sadece "Evet." ya da "Hayır." gibi kısa cevaplar bekleniyor. Bu soruda Giver bununla ilgili bir anıyı kontrol ediyor ve bu durumun sonucunda insanların açlıkla boğuştuğunu görüyor. Bunun üzerine yönetici grubuna bu açlık sonucunu söylemeden hayır cevabını veriyor ve grup sorgulamadan bunu kabul ediyor.
İnsanların anılara sahip olması ve kitap okumaları yasak. Çünkü bu anılar ve tecrübeler üzerine kurulmuş bir sistemde bu anılara erişiminiz olursa çok yüksek bir olasılıkla isyan edersiniz. Aynı Jonas'ın ettiği gibi. Jonas nasıl erişti peki bu anılara ? O da seçildi. Aynı the Giver'ın seçildiği gibi. Yaşadıkları sistemde her çocuk 12. yaşını doldurunca her çocuğun karakterine uygun bir meslek veriliyor. Jonas'ın çevresindeki yetişkinler topluluğu da onu inceleyerek onu yeni the Giver olarak seçmiş diyebiliriz. Jonas işi için the Giver'ın yanında eğitim alırken anıları the Giver'dan daha da fazla almaya başlayınca içinde bulunduğu bu sisteme isyan etmeye başlıyor.
Jonas'ı aslında isyan ettiren anı, içerisinde sevgi bulunan bir anı oluyor. Sevgi ve aşk duygusunu içerisine alan Jonas, artık içerisinde bulunduğu yaşama dayanamıyor. Çünkü yaşadığı bu topluluk onun elinden bizi insan yapan ve diğer hayvanlardan ayıran her şeyi almış. Bir sabah uyandığınızı düşünün ve elinizden renk görme yetinizin, müziğin, kendi hayatınız için hiçbri şekilde karar verme iradenizin alındığı düşünün. Ve artık başınızdaki yönetici grubu ne istiyorsa onu yapıyorsunuz. İşte eski hayatınızı hatırladığınız için diğer insanlarla birlikte baş kaldırırsınız. Jonas'ın yaşadığı toplum bunu yapamıyor çünkü onların ellerinden anıları alınmış. İncelemenin başında da dediğim gibi çocuk kitabı olarak değerlendirmemek lazım bu eseri zira sosyal medyanın büyüsüne kapılarak elimizde olan bu bize özel olan özellikleri unutuyoruz. Kitapta geçen çok güzel bir kısım var. O parçayla daha da doldurmak istiyorum dediğim durumun altını;
+ "...We don't let people make choices of their own." (İnsanlara kendi seçeneklerini seçmelerine izin vermiyoruz.)
- "Not safe?" The Giver suggested. ("Güvenli değil mi ?" diye önerdi Giver.)
+ "Definitely not safe," Jonas said with certainly. "What if they were allowed to choose their own mate ? And chose wrong ? Or what if..." he went on, almost laughing at the absurdity, "they chose their own jobs?". ("Kesinlikle güvenli değil." dedi Jonas bir kesinlikle. "Ya kendi dostlarını seçme hakları olsaydı ve yanlışı seçselerdi. Peki ya, " dedi ve neredeyse absürtlüğe gülerek "Peki ya kendi işlerini seçme şansları olsaydı ?")
- "Frightening, isn't it?" The Giver said. ("Korkunç, değil mi ?" dedi Giver.)
Aslında onlar için kendi hayatını kendin yönlendirmek ve bunu yaparken hatalar yapmak korkunç bir durum. İnsanların hata yapmalarının sonuçlarının kötü yerlere gidebileceğinden asla hata yapmamaları için yapılmış bir sistem. Kitapta bu kısmı okurken bir yandan acıdım ama bir yandan da içerisinde bulundukları sistem bu şekilde olduğu için pek de bir şey diyemedim. İnsanoğlu hata yaptıkça ders alır. Nasihat dinlemekten daha etkilidir birisinin hata yapması. Hata yaparak tecrübeleniriz ve Jonas'ın yaşadığı toplumun yöneticileri de bunu istemiyor zaten.
Tam olarak çocukların anlamayacağı alttan mesajlar ve metaforlar olarak bu başlıklar ve kısımlardan bahsediyordum. Bu kitabı bitirdikten sonra yeni bir bakış açısı elde ettim ve biraz daha farklı bakıyorum artık hayat tercihlerime. Her ne kadar insanın hayatında kendi tercihlerini yapması insan için güvenli değil gibi görünse de aslında çok büyük nimet. Eğitimi devam ettikçe bunun önemini Jonas da anlayınca daha fazla bu şekilde yaşayamayacağını anlıyor. Jonas aynı benim ufkumu açtığı gibi the Giver'ın da ufkunu açıyor ve bu duruma bir son vermeleri gerektiğini anlıyorlar.
Daha bir sürü karakterlerin bulunduğu ve olayların yaşandığı 
The Giver , insanın hayatı ve yaşamıyla ilgili çok farklı bakış açıları kazandırabilecek bir eser. İncelemenin başında da dediğim gibi bazı incelemelerde "Çocuk kitabı" olarak adlandırılmasından dolayı bu yanlış anlaşılmaya bir parmak basmak istedim. Çocukların haricinde yetişkinlerin de okuması gereken, hayata başka bir gözle bakacağınız bir kitap.
10/10
ENGLISH REVIEW
While examining other reviews of the book, I saw that most readers referred to the work as a "Children's book" and realized that they entered into a similar confusion with Çizgili Pijamalı Çocuk. Unfortunately, nowadays, when the protagonists of the works are children, they are immediately labeled as children's books, without taking the content into consideration. Even if there are no traumatic scenes like in Çizgili Pijamalı Çocuk, this work, which contains underlying messages and metaphors that a child may have difficulty understanding, is a book that I personally recommend every adult to read.
I read the work in its original language, English, and I am glad I read it in my own language. Because the metaphors and underlying messages I mentioned above are easier to understand in your own language. It may lead to some misunderstandings due to incorrect or incomplete translation by publishing. However, this does not mean that you should not read this book if you do not know the language.
As for the content of the work, let me explain why it should be read so insistently. Nowadays, with the introduction of technology into our lives, human beings sometimes fail to see what they have and the blessings they have, and on top of that, they acquire new problems and find new deficiencies in themselves with technology and social media. The book shows us how important the freedoms we have and the senses in our nature, and most importantly, memories, memories and emotions, occupy a significant place in humans.
The main character of the book is a twelve-year-old boy named Jonas. The name of the community where Jonas lives is mentioned as "Sameness" (Sameness, similarity) in the original work. None of the people in this community can see colors, harmonic sounds such as music do not exist in the environment they live in, and no one is even aware of the literal meaning of music. The weather is always clear and "Sunny", but there is no star called the Sun in their region! They do not use the Sun because it can be harmful to living people, so the people living there are never exposed to harmful rays from the Sun or suffer sunburns throughout their lives, which is what most of us suffer from in the summer. As you understand, the aim of those who govern this community is to prevent any element that would harm the living people in the society.
If you ask, "How is it possible? How do they know what to lift?", they put all this responsibility on a single person: "The Giver". (The Giver, which means something like "The Giver" when translated from the original, I think has been translated into Turkish as "The Chosen".) The Giver's responsibility is to carry the memories of all people who have lived on Earth and to answer the questions of the administrators living in the community with the experience and wisdom that come from this. For example, "Should we increase the number of meals in society to four?" They go to the Giver with a question like this and the Giver, using his experience, just says "Yes." or "No." Short answers like these are expected. In this question, Giver controls a memory about this and sees that people are struggling with hunger as a result of this situation. Thereupon, the manager answers no without telling the group about the starvation result, and the group accepts it without questioning.
People are forbidden to have memories and read books. Because in a system built on these memories and experiences, if you have access to these memories, there is a very high probability that you will rebel. Just like Jonas did. So how did Jonas access these memories? He was also elected. Just like the Giver was chosen. In the system they live in, when each child turns 12, they are given a profession suitable for each child's character. We can say that the adult community around Jonas also examined him and chose him as the new Giver. While Jonas is training under the Giver for his job, he begins to rebel against this system he is in when he begins to receive more and more memories from the Giver.
The memory that actually makes Jonas rebel is a memory that contains love. Jonas, who has taken in the feeling of love and affection, can no longer stand the life he is in. Because this community he lives in has taken from him everything that makes us human and distinguishes us from other animals. Imagine waking up one morning and your ability to see color, music, and your will to make decisions for your own life have been taken away from you. And now you do whatever the management group in your head wants. You rebel together with other people because you remember your old life. The society Jonas lives in cannot do this because their memories have been taken away from them. As I said at the beginning of the review, this work should not be considered as a children's book because we get caught up in the magic of social media and forget these special features we have. There is a very nice part in the book. The situation I said I want to fill even more with that piece;
+ "...We don't let people make choices of their own."
- "Not safe?" The Giver suggested.
+ "Definitely not safe," Jonas said with certainly. "What if they were allowed to choose their own mate? And chose wrong? Or what if..." he went on, almost laughing at the absurdity, "they chose their own jobs?"
- "Frightening, isn't it?" The Giver said.
In fact, it is a terrible situation for them to lead their own life and make mistakes while doing so. It is a system designed to ensure that people never make mistakes, as the consequences of making mistakes can lead to bad things. While reading this part of the book, I felt sorry for them, but at the same time, I couldn't say anything because the system they were in was like this. Human beings learn as they make mistakes. It is more effective to hear someone make a mistake than to listen to advice. We gain experience by making mistakes, and the rulers of the society in which Jonas lives do not want this anyway.
I was talking about these titles and sections as underlying messages and metaphors that children would not understand. After finishing this book, I gained a new perspective and now I look at my life choices a little differently. Although it may seem unsafe for people to make their own choices in their lives, it is actually a great blessing. As his education continues, Jonas realizes the importance of this and realizes that he cannot live like this any longer. Jonas opens the Giver's horizons, just as he opened mine, and they realize that they have to put an end to this situation.
The Giver, where there are many other characters and events, is a work that can give many different perspectives on a person's life and living. As I said at the beginning of the review, I wanted to point out this misunderstanding because it is called "Children's book" in some reviews. It is a book that adults as well as children should read, and which will help you look at life from a different perspective.
93 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.