insan kalmaz, acısı kalır
Bugün sokakta yürürken ben yaşlarda bir kız "Baba!" diye seslendi. O an kalbimin sızısını hissettim. Bi anda bi yıldır hiç "Baba" diye seslenemediğimi hatırladım. Acaba o kız o küçücük sıradan olan anda, 1 kelimede ne kadar şanslı olduğunun farkında mıydı? Ve bugün yine anladım ki bir kızı sadece babası yaralayabilir ve bir tek babası iyileştirebilir. Artık dayanamıyorum, çok yorgunum, çok zorlanıyorum. yaslanacak, güç bulacak kocaman dağım gitti. Bunu nasıl anlatabilirim bilmiyorum, nasıl hafifletebilirim yemin ederim bilmiyorum. Yüreğimde bir yangın var, içimin acısını nasıl anlatayım? paramparça oluşumu nasıl anlatayım? anlatamam.. öyle bir söz ki "senin acını yaşamayan seni zerre anlayamaz.." Oysa gözlerimdeki yorgunluğu birinin görmesini çok isterdim.. özlüyorum ve büyüyor, çok özlüyorum. napıcam şimdi ben? sadece resmini mi öpücem? ellerin yok, gülüşün yok..sayamıyorum...hiç bi şeyin yok.. sadece elimde resmin var baba. bir fotoğraf parçasıyla yetinmek zorunda kaldım ve o fotoğraf parçası benim sabrım, kuvvetim, inancım, geçmişim, geleceğim, kırgınlığım, acım ve sonum oldu. Artık kaybolmak istiyorum her şeyden... İnsanlardan, acılardan, haksızlıklardan, sevdiklerimden.. Her şeyden kaybolmak istiyorum.. Bazen bi enkazın altında kalsam sesimi çıkartmam diyorum.. Canım acısa ruhum kadar yanar mı bilmiyorum.. Sana gelmek istiyorum...Şimdi! Çok mu şey istiyorum baba? senden sonra ben her gün göz yaşlarıma yenik düştüm. affet beni ama bu bende daha çok uzun süre böyle gider..Ya kafayı sıyırırım ya da neyse.. Geçmiyor.. oturdum, binlerce kez özür diledim yaşarken sana seni seviyorum baba demediğim anlar için özür diledim. hayatımdaki koruyucu meleğimdin baba.
Yaşarken kıymet bilmek lazım aslında, kaybettikten sonra ağlamak özür dilemek anlamsız kalıyor, kalıyormuş.. Değerini yaşarken bilmek lazım, yoksa duvardaki asılı resimlere çivi gibi çakılıp kalıyor insan. Seni çok sevdim. Son nefesime kadar da çok seveceğim. Ve; acımdan olsa gerek sen gidince sana çok sitem ettim.. Ama özür dilerim baba: Sen kolay olanı seçmedin biliyorum, yol oraya kadardı.. çiçekler içinde uyu. Seni şimdiden öyle çok özledim ki..
·
70 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.