Ilk başta Christie Malry'i normal bir roman karakteri sanıyorsunuz. Ancak o önce uç eylemleriyle sonra da yaratıcısıyla ilişkisiyle farklı olduğunu gösteriyor. Kendisi 17 yaşında bir bankada işe giriyor, sıradan bir iş. Ofisboyluk gibi bir şey. Bu arada roman ilk kez 1973 yılında basılmış. O zamanın bankasını, ofisboyluğunu düşünelim. Son derece rutin, sıkıcı işler yapması bekleniyor. O zincirin en zayıf halkası. Merdivenin en alt basamağı. Dolayısıyla herkesin manipüle etmeye, yararlanmaya çalışacaği bir pozisyonda. Bankada çalışırken, çift kayıt sistemini keşfediyor. Bu aslında basitçe alacakları bir sütuna verecekleri bir sütuna yazdığımız basit bir muhasebe kayıt sistemi. Christie bu saçma hayatın, kendisine yapılan saçma ve haksız muamelenin ( alacaklar) karşılığını çeşitli eylemleriyle vererek ( verecekler) hesabı eşitlemeye karar veriyor. Bu noktada eğlence başlıyor. Mesela banka genel müdürünün sevimsizliğine bir puan veriyor, ya da muhasebe müdürünun azarına. Bunlar alacakları. Buna karşılık diğerlerini dengeleyici bir puan olarak müdüre gelen bir mektubu el altından imha ediyor, bu şekilde eşitlik yaratmaya çalışıyor. Ancak romanın en ilginç yanı bu sistem değil. Anlatıcı. Anlatıcı olarak kullanılan ses/ sesler epey oyunlu. Burada kurgu yaratmak/ karakter yaratımı vb. gibi teknikler metne dahil ediliyor. Böyle anlattığım gibi kuru kuru değil ama, okurken eğleniyorsunuz bayağı. Gelgelelim, ben klasikten bu kadar uzaklaşınca, konfor alanından çıkmış bir okur olarak biraz huzursuz oluyorum. Bu metinden zevk almak için ikinci kez okumam gerekiyor. Yazıda böyle büyük hareketleri kolay sindiremeyen, şaşırmaktan okumanın tadına varamayan tutucu bir okurum. O sebepten, merakımı gidermiş olmak bu metinle ilgili hissettiğim en olumlu duygu diyebilirim. Böyle metinler olsun, ben de deneyeyim, orada da bırakayım istiyorum.

Christie Malry’nin Dünyayla HesabıB. S. Johnson · Can Yayınları · 202441 okunma

·

60 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meral Nalbantoğlu