Daha önce Türkçe ve edebiyat derslerinde öğretmenin ödev olarak verdikleri dışında yerli kitap okumayan 16 yaşındaki benin, internette görüp ismi hoşuna gittiği ve romanın yazarı hakkında oradan buradan duyduğu iddia ve spekülasyonlar da merakını uyandırdığı için satın aldığı kitap. "Şimdi bir ölüyüm ben, bir ceset, bir kuyunun dibinde." Romana başladığım anda bu romanın daha önce okuduklarımdan çok farklı olduğunu anladım. Tek iyi özelliği okuma sırasında geçici bir heyecan yaratmak olan, okuma esnasında insana yeni olaylar görmek dışında hiçbir şey katmayan, okuyup bitirince bir lunapark aletine binmiş gibi bir his bırakmaktan daha fazlasını okuyucuya bırakamayan alışılagelmiş polisiye romanlardan değildi bu kitap. Katil dahil olmak üzere roman karakterlerinin birinci ağızdan sırayla anlatmalarıyla oluşan bir cinayet hikayesinin olmasının yanı sıra, hikayeden bağımsız olarak -başta Ben Bir Ağacım ve kitabın adını taşıyan Benim Adım Kırmızı olmak üzere- insanın çok hoşuna giden ilginç bir anlatımla yazılan bölümlere de sahip bu kitap. "Kırmızı olmaktan ne de mutluyum! İçim yanıyor; kuvvetliyim; fark edildiğimi biliyorum; bana karşı koyamadığınızı da." Cinayet bölümünde hakim renk olan kırmızının kitabın başlığında adının geçmesi şaşılacak bir durum değil. Ama sonradan kitabın adının (Orhan Pamuk'un da arkadaşı olan) Umberto Eco'nun yazdığı, (benzer şekilde) eski bir dönemde geçen ve cinayet hikayesinin yanısıra dini tartışmaların da yer aldığı Gülün Adı kitabına bir gönderme olduğunu öğrendim. Bana kalırsa cinayet hikayesi olarak Benim Adım Kırmızı daha iyi olsa da tarihsel arka plan Gülün Adı'nda daha başarılı bir biçimde oluşturulmuştu. Son olarak romanın yazılış hikayesini de merak ediyorsanız YKY basımlarından birini almanızı öneririm.

Benim Adım KırmızıOrhan Pamuk · Yapı Kredi Yayınları · 202316,2bin okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emirhan