Ben seni kalbimin hafızasıyla hatırlıyorum.Hepimizin hayatında (kalbi olan herkesin) bir dönem duygusal ilişkilerde çıkmazda olduğunu hissettiği bir an olmuştur. O dönemlerde nasıl kontrolsüz düşüncelerin esiri olduğumuz yokuş aşağı giderken freni unuttuğumuz hatırladığımızda çoktan o malum kazanın kurbanı olmuşuzdur.
Yazarın duygusal gelgitlerini , çıkmazlarını ve kendini iyileştirme yöntemlerini ,keyifli bir dil eğlenceli betimlemeler ve bolca genel kültür notalarıyla okuyoruz.
Gercek hayatında bu yoğunluğu ona yaşatmış olan Oğuz bunları okuduğunda ne hissetti acaba onun ağzından da dökülen bir eseri okumak isterdim. Kısa üstelik resimli ve içsel döküşlerin ,kendine samimi bir dille anlatılması hızla okuttu eseri.
Eseri okurken Payidar Zaraman'ın mutlu inek şiiri geldi aklıma bilenler bilir bilmeyenler için kısa bir kesit ekliyorum :
bu bir pink floyd albüm kapağı değildir
sıcak para endişesi hiç değildir
değildir piyasa korkusu
bir deplasman fobisi asla değildir
hadi sana merhaba
bankalardan ve barbarlardan
sanayi reformundan ve modern iktisattan
bütün bu çürümüş bakışlardan bağrına sığınıyorum
ne iyi olsa gerek bu
ölek desen hayli hayli ölünür seninle
sana merhaba
durdum ve düşündüm
aklıma bir sonbaharı iğfal etmek geldi sonra
kalçaları güneş görmemiş bir sonbaharı
geldi ve gitti
kahve yaptım, ot içtim sonra
yediğim dondurmaya aşık oldum
sen aklıma geldikçe yağmur yağdı
yağdıkça kendimi bıraktım, yağdıkça namaza başladım
düşüncemdeki karışıklıklara denk düştün bu iyi oldu
bu çok iyi oldu birlikte çıldırabiliriz
yemin ediyorum bunu yapabiliriz
merhaba