Dorian Gray'in Portresi... Uzun zamandır kitaplığımda var olan ancak bir türlü okumaya cesaret edemediğim bir kitap. Kitabı bitirdim ancak etkisinden biraz olsun bile kurtulamadım.. Kitaba giriş önce betimlemelerle başlıyor. Bu kısımda bunlar ne anlatıyor tarzı bir düşünceye kapılabilirsiniz. Ancak çok geçmeden birden kendinizi kitabın içinde buluyorsunuz. Olaylar Basil adlı ressamın Dorian Gray adlı mavi gözlü, sarı saçlı, bembeyaz süt gibi bir cilde ve kıpkırmızı dudaklara sahip gencin güzelliğine taparcasına hayran olması ve onun portresini çizmesiyle başlıyor. Her ne kadar spoiler uyarısı yapsam da çok fazla spoiler vermek istemiyorum. Ancak kitaba baktığımız zaman her ne kadar konusunu felsefeden, siyasetten, alt-üst sınıftan almış olsa da kitap ana konusunu narsizim mitinden almaktadır. Narsizm mitini daha önce duymayanlar için narsizmi açıklamak gerekir. Kendine âşık olanlara aldırmayıp, onları karşılıksız bırakan ve çok güzel bir peri kızı olan Ekho, bir gün avlanan bir avcı görür. Narkissos adındaki bu avcı çok yakışıklıdır. Ekho bu genç avcıya ilk görüşte âşık olur. Ancak Narkissos bu sevgiye karşılık vermeyerek, peri kızının yanından uzaklaşır. Ekho bu durum karşısında günden güne eriyerek, kara sevda ile içine kapanarak ölür. Bütün vücudundan arta kalan kemikleri kayalara, sesi ise bu kayalarda 'eko' dediğimiz yankılara dönüşür. Olimpos dağında yaşayan tanrılar bu duruma çok kızar ve Narkissos'u cezalandırmaya karar verirler. Günlerden bir gün av izindeki Narkissos susamış ve bitkin bir şekilde bir nehir kenarına gelir. Buradan su içmek için eğildiğinde, sudan yansıyan kendi yüzü ve vücudunun güzelliğini görür. O da daha önce fark edemediği bu güzellik karşısında adeta büyülenir. Yerinden kalkamaz, kendine âşık olmuştur. O ana dek kimseyi sevmediği kadar, sevmiştir kendi görüntüsünü . O şekilde orada ne su içebilir, ne de yemek yiyebilir, aynı Ekho gibi Narkissos da günden güne erimeye başlar ve orada sadece kendini seyrederek ömrünü tüketir. Öldükten sonra da vücudu nergis çiçeklerine dönüşür. Nergis çiçeğini her gördüğümde aklıma bu mit gelir. Kitaptaki ana karakterimiz de Narkisoss'u temsil etmektedir. Güzelliği uğruna ruhunu şeytana teslim etmiş, türlü günahları alacağı hazlar uğruna işlemiştir. Zaman zaman yaptığı günahlardan pişmanlık duyar gibi olsa da içindeki nefret, kibir, süperego onu bu pişmanlıklardan alıkoyar. Kitabın sonu hiç beklemediğimiz şekilde son buluyor. Umarım bu kitaba bir şans verirsiniz.

Dorian Gray'in PortresiOscar Wilde · İş Bankası Yayınları · 202173.4k okunma

·

42 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatma Göçer