"Bir ateşe attın beni, alev alev yaktın beni
Değersiz mi benim aşkım, yalanlara kattın beni
Dost üzülür, düşman güler, böyle derde gülünür mü
Bilseydim hiç sever miydim aşkın sonu bilinir mi
Umudumdun, dileğimdin, sen benim göz bebeğimdin
Seni kimler değiştirdi, yüreğinden attın beni"
(Kâmuran Akkor'dan devam...)
...
"İkimiz de yandık, kor alevlerde kavrulduk,
Değersiz değildi, son derece kıymetliydi bu sevgi,
Sadece birbirimizden habersizdik, yalan değildi, sadece sevmediğimizi düşünüp yanılıyorduk,
Gülmek mi dersin, çokça acı içindeydik ayrı ayrı,
Bu aşkın sonu devam ediyor, bitmedi, bitmeyecek, daha güzel günler var...
Elbette biz birbirimizin en güzel umutlarıydık, çok bağlıydık birbirimize, çok güveniyorduk ikimize,
Yüreğimizden atmaya çalışsak da birbirimizi, yine de yapamazdık biz,
Çünkü biz birbirimizi hep severdik, çok severdik,
Belki üzerdik, belki kızdırırdık birbirimizi, bazen güvenimizi de kırardık istemeden, lakin ilelebet severdik biz birbirimizi..." (Jack Brighty'den)