..Gelgelelim, daha az nefret uyandıran ve radikal olan başka çözümler de seçilmiyor değildir. En sık başvurulanlardan biri ayrılmaktır. Ayrılma fiziksel, manevi ya da hem fiziksel hem de manevi olabilir. Fiziksel ayrılık en güzel ifadesini gettolarda ya da etnik rezervlerde, yani yerli halkın yabancı kabul ederek ve yabancı statülerinin ilelebet sürmesini isteyerek karışmayı reddettiği insanların ikametine ayrılmış ülkenin belli yöreleri ya da alanlarında bulur. Bazen tahsis edilmiş toprak duvarlarla ve hatta daha sıkı yasal engellerle çevrilmiştir (Güney Afrika, siyah "yerleşim alanını" terk etmeyi geçiş belgesine bağlaması ve beyazlara ayrılmış bölgelerde gayrimenkul satışına yasak koyması ile bu duruma yakın dönemli ama hiç de ilk olmayan bir örnek oluşturur). Bazen ayrılmış alandan çıkmak ya da o alana girmek yasal olarak engellenemez ve kâğıt üzerinde serbesttir ancak pratikte orada oturanlar kapatıldıkları bölgeden çıkamazlar ya da çıkmayacaklardır; bunun nedeni ya "dışarı"nın koşullarının onlar için katlanılamaz hale getirilmesi (fiziksel saldırıya uğrarlar, alaya alınırlar ya da en azından taciz edilirler) ya da genellikle ihmal edilmiş bölgelerinde sürdürdükleri sefalet düzeyindeki yaşam standartlarının güçlerinin yetebildiği tek standart olmasıdır. Yabancı olarak nitelenen insanların fiziği ve davranışı yerlilerden kolayca ayrılmadığından, farklılığı görünür kılmak ve yanlışlıkla ilişki kurma tehlikesini azaltmak için sıklıkla özel kıyafetler ya da başka belirleyici işaretler zorunlu hale getirilir. Taşımaları söylenen ikaz işaretleri sayesinde, dolaşmalarına izin verilse bile yabancılar gittikleri yere âdeta kendi ayrı topraklarını da taşırlar. Ve sıklıkla, belki el emeğine dayanan ve hor görülen ama yerliler için hayati ve vazgeçilmez olan hizmetleri gördüklerinden (Ortaçağ Avrupasında Yahudilerin nakit para ve banka kredisi sağlaması örneğindeki gibi), onlara hareket serbestisi tanımak zorunda kalınmıştır.
43 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.