Beni alıp karnına sakla anneciğim
Hiç doğmadan durayım
Dünyaya gelince acılarım olacak benim
Çoğalıp senin acılarına katılacağım
Bana hep katlanmak zorunda kalacaksın
Beni alıp karnına sakla anneciğim
Nasıl olsa babamı görmeyeceğim.
Anne babam nerede benim diye sormaya kalksam
Sus konuşma kızdıracaksın şimdi onu diyeceksin.
Beni sen bile koruyamayacaksın
Ben gelip kimden yardım isteyeyim
Kimin kurtarıcı kollarına sığınayım.
Senden şefkati merhameti öğrenmeden evvel
Korkaklığı öğrendim ben
Babam gelip de Allahı öğretmedi henüz.
Öğretseydi Allahım annemi koru derdim.
Cesareti bir çocuğun nasıl kırılır ben konuşmaya bile başlamadan gördüm
Gördüklerimi idrak edecek yaşa gelmedim ama anladım anneciğim
Senin üzgün yüzünden senin o bir şey dediğinde beni tuttuğun gibi alıp bir köşeye sinip ağlamandan öğrendim.
Bu bağırış çığırışları bu edilen küfürler bana tanıdık.
Onları ben senin karnında iken de duyardım, bir anlayabilseydim ah anlayabilseydim
Anne üzgünüm ama senin karnına bir tekme vurup düşerdim..
Beni yaşatıp da ne yapacaksın anneciğim
Götürme beni hastaneye .
Üstünü kirlettiğim için özür dilerim senden .
Bana kimin çocuğumu olduğumu bile söylemedin .
Babamın adını anmadın . bana bir sırrı veriyormuş gibi senin baban şurada demedin.
Deseydin ben efendi uslu olur hiç ağlamaz babamın geleceği günü beklerdim.
Bana evde otur uslu uslu beni bekle diyorsun
Ben hiç yaramazlık yapmıyorum ki ,
Hatta o karanlığımdan bir tek senin gelişine yakın çıkıyorum.
O ev benim evim değil
Benim odam yoktur ki o evde , kapılarını vurup kaçayım karanlıkta bir somyanın altına saklanayım.
hayatı boyunca bir evi olmasını ister mi hiç insan
Korkar mı sokakta kalacağı bir gün dışarı atılacağı için
Ya kursağından geçen ufacık bir lokma için o yabancı adama
Çocukluğundan itibaren minnet etmeye başlar mı.
Benim boynum neden bükkün . Senin yüzün niye böyle solgun ve ağlamaklı annem.
Beni o evde onunla bırakıp gidiyorsun kimi zaman işe diye.
Azıcık bekle ben büyüyeyim, ben gider çalışırım sen otur evinde annem.
Sen oturunca ben oturacak bir minder bulabiliyorum kendime.
Sen yanımda olunca karnımı biraz olsun doyurabiliyorum.
Onun yüzüne gözükmemek için çıkmıyorum karanlığımdan.
Yemeğimi yer yemez kaçıyorum.
Hep senin gelip beni bulmanı bekliyorum orada annem
O sinirini hep senden çıkarıyor
Bazen bana bakıp da sana bir şeyler söylüyor
Babam kim benim annem
Senin için söylediklerinin anlamını ben henüz bilmiyorum, ama hiç unutmayacağım
Büyüyüne kadar saklayacağım
Duyduğumdan korktum hep ağladım
Sustur dediler sana şu çocuğu
Gelirsem ikinizi de..
Beni sakla karnına anneciğim
O adama verme
Sen de kaç kurtar kendini
Babamı ara
Hiç babamı aramayı düşündün mü anneciğim.
Keşke beni düşürseydin
Babamın seni üzdüğü ilk akşam.
Hiç bunlar gelmezdi senin başına
Ey benim güzel küçük korkak zavallı annem..