Atsız, Irkçılık-Turancılık Davası'ndan yargılanırken hakkında bir dava daha açılmıştı. Orhun dergisinin 15. sayısında Şakiroğlu Canip Sıtkı adlı bir öğrencisinin yazdığı "Türk Kızı Ağlasın...” başlıklı yazı yüzünden. Yazı, İkinci Dünya Savaşı sırasında Isparta'ya mülteci olarak gelen İtalyan askerlerinin şımarıklığından ve Isparta Kız Enstitüsü öğretmenlerinden birinin İtalyan askerlerinden biriyle "işi pişirmiş” olmasından bahsediyordu. Isparta Kız Enstitüsü'nün manevi şahsiyetine hakaret ve söz konusu öğretmeni tahkir gerekçesiyle Isparta Asliye Ceza Mahkemesi'nde dava açılmış, derginin sahibi ve müdürü olarak Atsız da davalı olmuştu. Davanın ilk oturumu, Atsız Sanasaryan Hanı'ndaki Emniyet Müdürlüğü'nde tutuklu iken yapılmış, Atsız savunmasını bizzat yapacağını söyleyerek ifade vermemişti. Arif Türkdoğan'a yazdığı 22 Mart 1946 tarihli mektupta Atsız şöyle diyor: "Adliyeden gelip emniyet müdürünün odasına kurulan mahkeme ile bir saat çekiştik. İfade vermedim. Ben askerî cezaevine gittikten sonra da dört defa beni çağırdılar. Süngülülerle adliyeye gittik. Yine ifade vermedim. Askerî mahkemedeki dâvam bitmeden bu dâvaya bakılamayacağını ileri sürdüm. Bu mütalaayı ileri sürmekte haklı idim. Mahkemeler, hakkımı teslim ettiler." (Hacaloğlu 2013: 31). İstanbul Sıkıyönetim Mahkemesi'nde yargılandığı için İstanbul'a nakledilmiş bulunan Atsız hakkındaki bu dava, 23 Ekim 1945'teki tahliyesinden sonra, 07 Mayıs 1946'da 8. Asliye Ceza Mahkemesi'nde tutuksuz olarak başlamıştır (Cumhuriyet gazetesi, 8 Mayıs 1946, Akgöz 2016: 158-159'dan). Mahkeme 17 Mayıs, 31 Mayıs, 07 Haziran ve 14 Haziran 1946'da devam etmiş; "kanunlarda yapılan değişiklik” sebebiyle diğer basın davaları düştüğü gibi Atsız'ın davası da Haziran ayındaki son duruşmada düşmüştür (Hacaloğlu 2013: 32-33; Deliorman 2013: 79).
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.