On yedinci yüzyılın sonlarına doğru saraylarıyla, kasırlarıyla, camileriyle, köprüleriyle kozmopolit bir dünya şehri olan Edirne'deyiz. Yabancı tüccarların, elçilerin, asilzadelerin, sanatçıların ve gezginlerin en önemlisi de uluslararası casusları uğrak noktası! Osmanlı İmparatorluğu’nun 19. Padişahı Avcı Mehmet lakâbı ile de bilinen Sultan IV. Mehmet döneminde geçiyor. Başhaseki ve iki şehzadesinin annesi, daha sonrada Valide Sultan olan Rabia Gülnuş Sultan’ın rüyalarına giren, memleketini, çocukluğunu hatırlattığı için en sevdiği ve tutkuyla istediği kırmızı tonu nihayet iki boyacı ustası tarafından bulunuyor. 18. yüzyılda dünyanın tekstil öncülerinin casuslar göndererek peşinden koştuğu Edirne Kırmızısı ile yapılan kumaş boyama-baskı tekniği Avrupa'nın en önemli erken endüstri kollarından birisidir. Yazarımız *Sabriye CEMBOLUK* *Edirne Kırmızısı* adlı romanında geçmişte gerçekten yaşamış karakterleri ve yaşanmış olayları, edebi kurguyla tarihin akışını değiştirerek temsili gerçeklikte bir araya getiriyor. *Rengin kısaca hikayesi…* Dünya tekstil sanayisinde önemli yere sahip "Edirne kırmızısı", 15. yüzyılda şehirde kök boya olarak üretildi. Tuğla kırmızısının daha parlağı olarak nitelenen rengi bulan ve adına "Edirne kırmızısı" diyen iki boya ustasının formülü, casusluk yöntemleriyle Edirne'den Avrupa'ya taşındı. Formül bir süre sonra Fransa'da üretilerek Avrupa'daki tekstil sanayisinde yaygınlaştı. Fransa'da 1740'lı yıllarda üretildikten sonra "Rouge d'Adrinople" (Edirne kırmızısı) adıyla sektörde kullanılan renk, özellikle tekstil alanında önemli yer buldu. Edirne'de de tarihi yapıların süslemelerinde ve şehrin geleneksel el sanatlarında tercih edilen renk, aradan geçen süreçte unutulmaya yüz tutmuş. Doğduğu topraklara yeniden getirilen rengin popülerliğini artırmak için kentte çalışmaların devam ettiği biliniyor.

Edirne KırmızısıSabriye Cemboluk · Ceren Yayınları · 202170 okunma

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

BAH.AR