Gönderi
Hepimiz Gökyüzü Olmak İstedik
"Unutma," dedim. "Yıldızlar gece yarısına aittir."
**
Gece yarısı gökyüzünündür.
**
"Benden nefret etmene dayanabilirim ama acı çekmene dayanamıyorum."
***
Dayanabilirim sanmıştım, benden nefret etmene dayanabilirim sanmıştım.
**
***
****
*****
İncelemeyi derin bir iç çekmeyle yazmaya başlıyorum. Kitabı yeni bitirdim yoğun olarak kitabın etkisindeyim. Çıkardığım sonuç, DAREN hak ettiğini aldı ve Nova her şeyini kaybetti:(
Hepimiz Gökyüzü Olmak İstedik serisinin uzun zamandır beklediğimiz 3. Kitabı , Deliler ve Cellatlar...
Kitabın devam hikayesi, Nova ve Daren’in tanrıçaların uyanışından sonra diyara dönüşüyle başlıyor. Ancak cehennem kraliçesini geri getirmek bekledikleri gibi olmuyor ve artık tüm lordlar ve vârisler tehdit altında. Karanlık maddeyi kullanmanın sonuçları, diyarın dört bir yanından orduların kapıya dayanmasına neden oluyor. Toprak Vârisi, yeni kurduğu müttefiklerle kaybettiği gücünü kazanmaya çalışırken, Ateş Krallığı taht mücadelesine dahil oluyor ve Hava Krallığı’nın birleşme partisi, Su Vârisi’nin takdimi ve Ateş Krallığı merasimi Nova’yı zorlu kararlar almak zorunda bırakıyor.
Yazar bu kitapta aynı zamanda Nova'nın kendini bulma ve keşfetme yolculuğunu da ele alıyor.
Daren'in yaptığı fedakarlık altında ezilen Nova çareyi ondan alınan her şeyi ona vermekle buluyor
Halkını, saygınlığını, naguelini hatta kanatlarınıda ... DAREN kazanırken Nova ise ne varsa hepsini çoktan kaybetmişti.
***
Kitabı okurken duygudan duyguya atladığımı söylemeliyim. Nova ile Daren arasında olanlar son derece kırıcıydı benim için. Yazar müthiş bir devam kitabı yazmış . Her şeyi çok iyi oturtmuş.
Tek tesellim 4. bir kitap daha olacak olması. Çok heyecanlıyım ve sabırsızlıkla bekliyorum.
****
***
**
*
“Senden intikam almıyorum. Ama..." tekrar tavana döndü ve yutkundu. “Bir yerden gidiyorsan, git. Bir yola giriyorsan o yolda gerçekten yürü. Ben seninle birlikte yürüyebileceğimize olan inancımı kaybettim. Sana güvenmiyorum. Senin benim karanlığımı aydınlatabileceğine inanmıştım ama sen tüm diyara ışık saçmak istiyorsun. Bunu istemende bir sorun yok, bu bir hata ya da yanlış değil.
Sadece aynı şeyi istemiyoruz. Senin ışığını kesmem ama senden medet ummayı bıraktım. Bırak artık karanlığa alışayım. Sana sarılmak istiyor muyum?" Yeniden gözlerini bana çevirdi. "Tabii ki istiyorum.
Ama her seferinde geri çekileceğini bilerek sana sarılmanın nasıl bir işkence olduğunu biliyor musun? Kanatlarımı kopardılar, Nova. Ve seni her bıraktığımda ben kollarımı da koparmak istiyorum. Burada olmak istiyorsun ama burada kalmak istemiyorsun. Seni suçlamıyorum ama kalan gücümü savaş meydanına saklıyorum. Seninle savaşacaksam bu sadece meydanda olacak artık."
··
876 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.