Brezilya edebiyatının klasiklerinden Şeker Portakalı, Jose Mauro de Vasconcelos’un başyapıtı kabul edilir. Yetişkinler dünyasının sınırlamalarına hayal gücüyle meydan okuyan Zeze’nin yoksulluk, acı ve ümit dolu hikayesi yazarın çocukluğundan derin izler taşır. Beş yaşındaki Zeze hemen her şeyi tek başına öğrenir; sadece bilye oynamayı ve arabalara asılmayı değil, okumaya ve sokak şarkıcılarının ezgilerini de. En yakın arkadaşıysa, anlattıklarına kulak veren ve Minguinho adını verdiği bir şeker portakalı fidanıdır.. Zeze hayatın bütün zorluklarıyla daha küçük yaşta karşılaşmış; yoksulluğun soğukluğunu iliklerine kadar yaşamıştır. Hayatın zorlukları ve yaramazlıkları zekasını gölgelemiş ve sürekli dayak yemekten bıkmıştır. Hatta o kadar dayak yemiş ki bir keresinde bayılıp ateşi çıkmış ama kimse onun daha 5 yaşında küçük bir çocuk olduğunu görmemiş. Bu dayaktan sonra intihar etmeyi düşünmüş ama bu düşüncesinden babası yerine koyduğu Portekizli vazgeçirmiş. Sevgiye aç bir çocuğun, en ufak bir sevilme belirtisi gördüğü yerde yani Portekizlinin yanında ne kadar mutlu olduğunu görmekteyiz. Hayatı artık Portekizli sayesinde güzelleşmiş, yaramazlıkları azalmış ve hayata tutunmaya başlamıştır. Ama bir gün feci bir kaza geçiren Portekizli trenin altında kalan arabasında vefat etmiştir. Bunu duyan Zeze hastalanmış ve o da ölmek istemiş ama ailesi ve komşuları onun iyileşmesi için ellerinden geleni yapmışlardır… Sonlarına doğru ağlayarak okuduğum ve okumakta geç kaldığım bir kitap.. Hikaye kurgusu ve okuyucuya aktarılan duygunun yoğunluğu ile oldukça başarılı diyebiliriz. Herkese okumasını tavsiye ederim

Şeker PortakalıJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 2022232,1bin okunma

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Betül Kara