Zihnim simânı arar durur bugünlerde
Öylesine bulanık ki bendeki yüzün
Aynaya gitti elim,
Bende seni bulma ümidiyle
Hiç de alışık olmadığım bir hâl bu
Şöyle bir dokundum yüzüme
Önceleri böyle derin bakmamıştım
Meğer ne çok ben varmış yüzümde
Ben seni ararken kendimi buldum
Tuhaf ki bir de ak düşmüş saçlarıma
Hoş, çok da yaşlı sayılmam ama
Erken göçeceğim gibi geldi bana
Çökeceğim diyecektim, sürçtü dilim
Halbuki ben sakınırdım yüzümü,
İçimin kederinden
Hiç olmazsa şimdiye dek öyle sanırdım
Daha ne yanılgılar biriktireceğim kim bilir
Meğer ne çok ağırlık varmış yüzümde
Seni bulma umudu demiştim, vazgeçtim...
Unuttum seni, kendimi bulduğum yerde
Ben kusur sevmem, gözümün alabildiğine
O halde yoldaş edineceğim aynaları
Tek tek sayacağım benlerimi
Bir fazlası çıktı mı yok edeceğim hemen
Aklarımı da boyayacağım
Kalmasın ihtiyarlığın nişanesi
Ben ihtiyarları severim, ihtiyarlığı değil
Bundan böyle bakacağım kendime
Geç olmadan başlayacağım
Ve, genç öleceğim henüz vakit varken...
04.05.2024