Kitabı bitirdikten sonra kendime şu soruyu sordum : Kitap bana ne hissettirdi ve neleri farketmemi sağladı? Ölüme yaklaşmış, yaşı ilerlemiş veya kanser hastalarının hayatlarının sonlarına doğru yaşadıkları pişmanlıklar, hayatlarını gözden geçirme istekleri anlamadığım bir şekilde bana huzur verdi. Yaşımdan dolayı hiçbir zaman ölümü düşünmedim. Bu yaşla alakalı bir şey mi ya da ölümün korkunçlugu üzerine onu yok saymakla alakalı bir şey mi emin değilim açıkçası. Ama okuduğum öykülerdeki insanların yaptıkları veya yapamadıklarına dair pişmanlıklarını dinlemek , sona yaklaştıkça aslında hiçbir şeyin bir önemi olmadığını farketmemi sağladı. Günübirlik telaşlardan uzak , insanın varoluşsal sancılarını görmesini sağlayan, anlam arayışımıza katkı sunan değerli bir kitap " Günübirlik Hayatlar " ... Yalom ile tanışmam ilk bu kitapla oldu. Neden daha önce okumadım diye kendimce çok hayıflandım. Danışanlarına kendilerini keşfetmelerini sağlarken hem kendi hem de onların özüne ulaşması en çok sevdiğim şeylerden biri oldu. Kitabın bir bölümünde 'ibaretçi yaklaşım ve indirgemek ' üzerine bir kısım var. Yalom orada terapinin sadece kişiyi dinlemek ve o kişiye yanıt vermek için para ödenen ticari bir duruma indirgenemeyeceğini söylüyor. Danışanın bir parçasını açtığı ve karşılıklı etkileşim olduğu gerçek bir ilişkiden bahsediyor.Yalom 'u okurken ben bile bir okur olarak sanki karşımdaymış gibi kendimi açtığımı gördüm . Kullandığı rüya, süreci gözden geçirme, insana tanı üzerinden değil de bütünsel yaklaşma tekniğinin ne denli etkili olduğu dünyaca ünlü bir profesör olmasının kanıtı... Nedenini tam olarak kendime açıklayamasam da , bu kitap bana tuhaf bir huzur hissettirdi. Belki de cevabı Yalom 'un diğer kitaplarında bulabilirim...

Günübirlik HayatlarIrvin D. Yalom · Pegasus Yayınları · 20158,6bin okunma

·

42 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merve