her düşte, her gölgede seni görmek, beni, sonunda, ne yapabiliriz , diye sormak için hiçbir zaman göndermeyeceğim bu mektubu yazmaya zorluyor. Ne tuhaf,
değil mi? Ama gene de - kendimize, kendimizden ayrı yarattığımız kendimize borcumuz değil mi, yeniden denemek ? Ne oldu o bir zamanlar paylaştığımız sevgi ve anlayışa! Ne olacak ona - yüreklerimize ne olacak? Dünyada geçen bu garip yıllarımıza anlam veren tek şey, sevgi; korkarım bunun yeni bir buluş olduğunu söylemek zor.