Aramızda Birkaç Ölüm. Adından da anlaşılacağı üzere her öykü aramızda, içeriden, çok içeriden… Çünkü her öykü bir gideni ve bir kalanı barındırıyor. Yaralar çok tanıdık, yaşananlar çok tanıdık. Okuyan herkesin içeriden -çok içeriden- bir iz bulacağından eminim. Yazar, bizi minik minik öykülerle acıya götürüyor. Kimi zaman hiç yaşanmamış - ama yaşanması kuvvetle muhtemel- olayları ya da kimisinin çoktan yaşadığı olayları harika kalemiyle önümüze sunuyor. Burada olayların ne olduğu çok açık. Ölüm! Öyküleri okurken ben çok etkilendim. Kitabın sonunda ise beni en çok etkileyen sahneyi okudum. Evet, sahneyi diyorum çünkü son kısımda beni bir öykü değil, bir tiyatro sahnesi karşıladı. Benim en çok sevdiğim kısımdı. Kadınların yaşadığı sorunlar öyle güzel bu sahneye sığdırılmış ki…. Umarım bu tiyatro oynanır ve ben de bir gün izlemeye giderim. Minik öyküleri seviyorsanız bu kitabı kaçırmayın derim. Ben yazarın kalemini çok sevdim. Kitaba puanım ise 10/10. En yıldızlısından. -Kitaptan en sevdiğim alıntılar - Bir yıldız olup kendimi doğuracağım ve herkes tıpkı seni konuştukları gibi beni de konuşacak. Hiç kimse susarak oturmayı yasın evresi saymıyor. Benim canımı en çok seninle konuşamamak yaktı.Sustum oturdum. Ölenler, ölmeyenlerden kurtulabilir mi? Kurtulduğuna sevinebilir mi? Yolculuğun en kötü yanı sonunda kendini istemediğin yerde bulmaktı. Sen de hatırlar mısın yoksa insan öldüğünde her şeyi unutuyor mu Mukaddes? Ya ölmeden önce unuttuklarımız? İnsan okuduğu her kitapta, kendisini ona anlatacak bir yazarın izine rastlamayı mı umar? Yoksa kendisinden ne kadar uzağa kaçabileceğinin gizli hesabını mı yapar? İnsan, en çok sevdiğinin en ona ait huylarını alıyor, üstüne giyiniyordu.

Aramızda Birkaç ÖlümOğuzcan Çağan · Gece Kitaplığı · 20241 okunma

··

245 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Skrn