Psikoloj ve Din ayrı ayrı başlık olarak, sıkça merak edip araştırma yaptığım ve çokça sevdiğim iki konu. Dolayısıyla ikisini de tek bir kitabın ismi olarak görmek beni okumam hususunda oldukça iştiyaklandırdı. Burda da çokça alıntı ve incelemelerine denk geldiğim bir eserdi, şimdi zamanı hadi okuyayım dedim :) İsviçreli bir papazın oğlu, Charles Gustav Jung (1875-1961)bir psikiyatrist ve psikanalist.Aynı zamanda Uluslararası Psikanaliz Birliği'nin ilk başkanı. Analitik psikolojinin kurucusudur bundan ötürü Jung Psikolojisi olarak da bilinir. Başlangıçta Freud eserlerinin büyük bir hayranı . Viyana’da kendisiyle karşılaşır saatler süren bir konuşma sonrasında, aralarında bir dostluk bağı oluşur. Ve bu dostluk, başlangıçta öğretmen-öğrenci ilişkisi içerisinde devam ettiyse de bir zaman sonra Jung’un bazı psiko analiz fikirleri, aralarında düşünsel bir çatışma meydana getirir. Öncelikle kitapla ilgili beklentim oldukça yüksek olmasına rağmen, bir bütünlük olarak ele aldığımda hayal kırıklığına uğradım diyebilirim. Kitabın adından da anlaşıldığı üzere iki önemli kavramın bir bütünlük içerisinde ele alınacağını umsam da ne yazık ki böyle olmadı. Ayrı ayrı noktaları değerlendirdiğimde beğendiğim pek çok husus, bana olumlu anlamda kattığı farklı bakış açılarının olduğu kesin( en çokta nevroz ile alakalı), farklı eserlerinde bu bakış açılarını yakalamak isteyeceğim de aşikar. Lakin Jung bu eserinde birçok psikiyatrik kavramı tek bir psişik noktada birleştirmeye çalışsa da kavramların ne olduğu, ne olması gerektiği konusunda verdiği bilginin daha çok olması, kitabın ana konusundan onu uzaklaştırdığı kanaatindeyim . Zaman zaman ailesinden ve karşılaştığı vakalarda düşüncelerini destekler nitelikte anlar paylaşsa da ‘işte bu’ dediğim bir düzlemde bir bilgi yoktu diyebilirim. Din ile alakalı temayı çoğu zaman psişik bir yönden ziyade rüyalar üzerinden bilimsel, felsefik pek çok kavramla ifade etmeye çalışması ana temayı daha da karmaşık hale getirmiş bence. Ya kitap daha uzun olmalıydı, yahut ana konuyla bütünlük sağlanmaya çalışılan kavramlardan önce Psikoloji ve Din üzerine düşünceler, sezinsel öğretilere genişçe yer verilmeliydi. Nevroza, anksiyete, rüyalar .. vb hastalıklar elbette Psikoljik açıdan Din’e yönelimi etkilese de(Ki mesela bazı epilepsi/sara hastalıklarında kişi dindar olabiliyor) öncelikle sağlıklı bireylerde bu iki konunun etkisine değinilmeliydi.. Anlamaktan ziyade, bilgi edinmek isteyenlere elbette tavsiye ederim.. Lakin üzgünüm bay Jung bir başka eserinizde umduğumu bulmak üzere .. Keyifli okumalar ..