Uyandım kollarında,
Çocuğunum.
Kalbinde sancılarla,
Heyecan oldum.
Ah nefesine sıcak sıcak,
Kavruldum.
Sen kat kat edilen dualarımda,
İştahlanan ağzıma,
Bir çocukça şiir olsan.
Kalbim yani sen,
Yerli yerinden şımarsan,
Seni Adapazarı sokaklarında bir güzel dinlesem...
Ağladım kollarında,
Hepte mutluluktan.
Yağmurlarımızda ıslandık,
Şehirlerde koşturduk,
Biz hiç büyümeyelim,
Bari dudakların kenarında.
Ağzım susuyor,
Kalbim yakarıyor.
Nereye saklanıp dursam,
Her şey sen oluyor.
Gönlüm konuşuyor,
O zaman saklambaç başlasın hayatla.
Üzerim dünya olmuş,
Yıkasana beni.
Bedenim de hep yara bere,
Öp iyileşeyim.
Senin kollarında geceler,
Gördüm gözlerinde yandı kandiller...
Sar beni düşmeyeyim,
Tut beni gitmeyeyim.
Güneşlerin arkasında,
Herkesten gizli öpüşelim.
Koy beni dualarına,
Yaz beni yazgına hep beraber okunalım.
Allah koymuş kalbime bu aşkı,
Kabahatlisi ben değilim oysa.
Bir uysal hâlim ocağında,
Beyaz oyaların gökyüzünde.
Gel beraber yaşlanalım,
Beraber garipseyelim yalnızlığı.
Pek bir şey değişmez dünyada,
Baharları soldururlar.
Gel benim yamacıma,
Ortalığı yaksınlar.
Gel tutuş bağrıma,
Şarkılarım sen olur.
Of of of,
Benim neşem of.
İçim kocaman huzur,
Ömrüm bereket.
Of of of,
Ömrüm dizgin, yolum pek...
AYKUT BARIŞ ÇELİK