Ankara - İstanbul
Ayfer Tunç…
Ankara Metro kitap evine uğradığımda almıştım Kapak Kızı’nı. Acelem vardı İstanbul Trenine yetişmem gerekiyordu. Daha Gar’a geçecektim. Metro altında telefon çekmiyor, beni arayanların benim sesim haricinde sesli kayıt sesinine rastlamaları endişeleri arttıracaktı. Ayfer Tunç hakkında iki kız arkamdaki rafta konuşuyordu. Bense ‘Sevgili Arsız Ölüm’ ü almış ödeme sırasına geçiyordum. Aklıma takıldı. Yazarı ilk defa duydum ve hemen görevliye standını göstermesini rica ettim. Birkaç kitabın konusunu okudum Kapak Kızı kurgusu Ankara-İstanbul treninde geçiyordu. Hoş bir tesadüf dedim aldım. Ama trende okumadım.
Yazarın okuduğum ilk kitabı Kuru Kız. Okul nöbetimde okulumda -büyük bir okul- okuyup bitirdim. Büyülendim gerçekten. Basit anlatımı ancak bununla tezat oluşturacak kadar derin olayların yaşanması, karakterlerin bir adının bile olmaması, yaşanılan il, ilçeye yer verilmemesi, görünmezliğin ardında en görünür olmayı bir karakterin üzerine ustaca yerleştirmesi, kadınlar, zorluklar, çocuklar, anneler… kısacası bayıldım. Hayran kaldım. Kapak Kızı’nı da hemen bir hevesle akabinde okudum. Yazarın 2004’te revize ettiği roman 2023 yılında yazdığı romanından daha yüzeysel geldi. Bazı yerlerde gereksiz betimlemelere, uzatmalara yer vermiş. Üstelik çok fazla karakter var. Enişteler, halalar, teyzeler… Ama tüm bunlara rağmen hikaye çok güzeldi, alışılagelmişin dışında bir kurgusu vardı ve Ayfer Tunç’un kalemi gerçekten çok hoş ve sonunda yazdığı yazı da çok havalıydı:)
Öncelikle sadece bir fotoğraf ile insanlarının kendilerine özeleştiri yapmasını sağlayan, çuvaldızı kendilerine batırmanın zamanının geldiğini hatırlatan kitabın karakteri Şebnem’e ve tabi Ayfer Tunç’a teşekkürler, sevgiler.
Not: Trenlerde yolculuk etmek gerçekten çok güzel. Böyle bir hikaye ile daha da güzel olabilir. :)
Kapak Kızı
Ayfer Tunç
·
102 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.