İmkan varken genç ve özgürken
Ben bu sürgünler diyarında
Yine seni yaşıyorum gıyabında
Ben varım dünyanın en arkasında
Olmayışını bile kimseciklerle paylaşmıyorum
Ve en kötüsü sözde bende yaşıyorum
Sırça kalpli insanların arasında
Gelmiş gibisin sanki vardında
Yâr mı demedim sen bana yârdında
Ben gibi kaç ölü bıraktın ardında
Verirken canı biriktin mi feryadımda
Haz duyardım öldüğüm için
Anlık bir hüzün misafir olsaydı didarında
Ben varım dünlerin tam ortasında
Dünden yarına koşuyorum ve yetişemiyorum
Ve en kötüsü sözde bende yaşıyorum
Dünle yarının arasında
İmkan varken genç ve özgürken
Ben bu sürgünler diyarında
Hala seni yaşıyorum gıyabında