Demini almış bir bardak çay siz ve iç sesinizden başka bir şey olmasın yanı başınızda..
Öyle içinize içinize de akıtmayın gözyaşlarınızı bırakın aksın gitsin..
Bin bir hüzünle yolun yolculuğuna başlıyorum sancılarımla başbaşa kalıyorum ben hep bu satırlarda.
Yürüyorum.
Bozkırda uğuldayan rüzgara bağlıyorum hayallerimi.
Savurduğu her gelincik yaprağında yeni umutlara açılsın diye.
Her yaprak düşüşünde lime lime elime geldi hayallerim kendimden kaçmak istedim seyri olmayan diyarlara.
Bazen “Ahmet” gibi gömdüm kendimi katran karası gecelere.
Hıçkırıklarla ıslanmış yastığımda yine bana hasret yine bana yalnızlık dedim.
Bir nara atmaya çalıştım yaşadıklarıma fakat sesim boğazımda düğümlendi yutkundum boğazıma takılmış ayva lokması gibi boğulmak istedim haykıramadığım sözcüklerin batağında.
Zamanın acımasızca akışında senin yolunu beklemek kaderim oldu.
Ne kalbim yoruldu ne yüreğim uslandı.
Özleme sardım sevdamı..
Neyseee..
Ne diyor türkü? “Ölüm Allah’ın emri, ayrılık olmasaydı.” Evet, ayrılıklar keşke olmasaydı.Her ne kadar hüzünlü de olsa, ayrılıkların güzel olan bir yanı da var. Yeniden bir araya gelebilme umudu…İşte bu umut ayrılıkları katlanabilir hale getiriyor. Çünkü ayrılıklar çoğunlukla mecburiyetler yüzündendir.Mecburiyetler… Ne olursa olsun birbirlerini seven insanlar mutlaka bir gün yeniden bir araya gelirler. Bu kaçınılmaz bir şeydir. İşte bunu biliyor olması insanın ayrılıklar karşısında içine düşmüş olduğu hüznü, kavuşma heyecanına ve özlemine dönüştürüyor. Ne güzeldir insanın sevdiğini beklerkenki o heyecanı… Bilirsin ki gelecektir, mutlaka ama mutlaka dönecektir.
Ve ne güzeldir ki bunu bilerek ayrılırsın, yeniden bir araya gelmek üzere..
Ağabey kalbinde tüten dumanı dışarıya atmak için yazarak bir sürü güzel pencereler açmış.
Kitap 80 sayfadan oluşuyor elinizde yük yapmaz ama gönlünüzde ve dâhi gözünüzde ağırlık oluşturabilecek güçtedir.. 
Fatih Duman
·
1 plus 1
·190 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.