“Esmerim
Seni çok sevdim
Dili yok anlatabilmenin çaresizliğin
Bırakıp gittiğin gecelerde beni
Bir olup uykuyla sarınıp
Kimsesizliği örtünmenin
Dili yok sensiz geçen yıllarda
Dirilip ölmenin
Ben seni uzak diyarlara düşen iz gibi sevdim
Alevle büyüyüp küçülen gözlerdeki giz gibi
Sevdim
Seni dilsiz bedensiz akılsız sevdim
Aklı yok sevmenin aklı yok ömrün
Çözülmez asırlar geçse de sırrı
Bu deli bilmecenin
Esmerim
Sen yaşamak
Gün olup dargınlığına barıştığım hayat
Götürüp rengini kendime katacağım topraksın
Sen başkasın
Başka başkalarımsın
Şiirlerdeki nokta noktasın
Bir tek yalanım değil
En büyük gerçeğimsin
Çağlayan gecelerdeki sesim
Anlatamadığım
Sen değilsin
Sevdiğim bendeki sensin
Esmerim
Esmerim benim.”