Evet, epey zaman oldu bir #ahmetümit kitabı okumayali. Yıllarca bu yazardan okumaya neden direndim, hâlâ anlamış değilim. Şimdi benim bir kırmızı cizgim var. Şöyle; bir yazar siyasi görüşünü tamamen yazdiklarina işlerse bundan kaçınırım. Zira buna din de dahil. Düşüncelerinizi bir yere kadar paylaşabilirsiniz ama edebiyatı propagandaya cevirmemelisiniz. Dolayısıyla yazarın düşüncelerini yadirgamiyorum. Tabii bu demek değil ki her zaman doğru buluyorum. Benim her türden kitap okuduğumu görebilirsiniz. Çünkü insan zihninin sınırlı kalmamasindan, küçük bir kalıba sıkışmamasından yanayım. İnsan ufkunu geniş tutmalı. Gerekirse kıyas, gerekirse karşıt görüş çıkarmalı ama saygı seviyesini korumalı. Yoksa nasıl öğreneceğiz, nasıl bir düşüncemiz olacak, değil mi? Şimdi gelelim bu kitaba, şüphesiz yazar harika bir kurgulayici ve dili şahane. Lakin ben bu hikayenin karakterini sevmedim. Kötü yazdigindan falan değil. Aksine insanın o 'hoş gorulmeyen' yanını tüm çatışan duygu ve dusunceleriyle çıplak bir sekilde anlattığı için. Hayır, anlatım çok yerinde. Ben sadece iki kadını idare etmeye çalışan erkeklerden haz etmiyorum. Sadece bu kısıma yogunlasirsak, yazarın ince ince işlediği detaylara haksızlık etmiş oluruz. Çünkü #sisvegece kitabında bir dönemin siyasi sorunlarının ufak bir kısmı, farklı bir şekilde ele alınmış. Karaktere gecek olursak; başarılı bir Mit çalışanı. Ama bir terörist faaliyeti olarak düşünülen çatışmada yaralanıyor. Gelin görün ki, onu vuran kişilerin siyasi geçmişi olsa da gerçek bu değil. Evli ve çocuklu olan karakterin, arka planda komşu kızıyla ilişkisi var. Bu kız toplum tarafından marjinal görünen biri. Ve aynı zamanda kız kayıp. Mitçi abimiz de aşkı ve meslek aşkı arasinda sıkışıp kalıyor. Diğer yandan da karısına yanlış yaptığının farkinda. İki ucu... Tercih size kalmış ama ben sevdim hikayeyi

Sis ve GeceAhmet Ümit · Yapı Kredi Yayınları · 201919bin okunma

·

66 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülcan Bülbül