Yarım kalan kitaba da böyle inceleme yazılıyorsa ben nerelere gidem :))
Yaz başında içinde bulunduğum ruh halinin etkisinden midir yoksa çok sevdiğim Masa derginin Tezer'i kapak yapmasından mıdır Tezer aşığı olup çıkmıştım. Zaten melankolik olan ruh halimi daha da dibe çekmemiş, beklenenin aksine beni biraz olsun iyileştirmişti Tezer. Ama şimdi, bugün umut dolu şu halimle bakınca ne Tezer'in kendisi ne de eserleri o kadar sevilesi gelmiyor bana.
O ruh hâlinden çıkıp Tezer'i tanımamak biraz acımasızlık -ya da vefasızlık, ne denirse artık- olacaksa da şu an için durum öyle.
Pavase'nin de Tezer'i etkilediğini düşününce onun da insanı bunaltan bir anlatımı olduğunu düşündüm niyeyse. Belki de senin umut dolu bir insan olman sebep olmuştur Pavese Ile barışamamana. Kim bilir...