Spoiler Kitabın en başındaki uyarı ile başlamak istiyorum. Keşke tüm kitaplar uyarı ile başlasa. İkinci kitabın başlangıcının ilk kitabın sonunun birebir devamı olması… Aynı zaman diliminde. İkinci kitap direkt sorgulama ile başlasa sonra geriye dönüş yapılsa daha iyi olurdu. Birkaç günlük zaman farkını isterdim. Sorgulama kısmı bana göre çok uzatılmış. Ansel şüpheli de tamamen kanıt koyun ortaya. Ve Ansel neden bu kadar yalnız? Suçlamalar düşürüldükten sonra diğerleri seni görmek istedik diyor. Biz bunu neden görmüyoruz? Sayfalar sonra söylüyorlar ama tutukluluk sırasında hiçbir şey yok. Gidişat uyumsuz duruyor. Ansel tam karakter oturmuş gibi dururken Dylan ile yattı. Söylediklerimi yap yaptıklarımı yapma ikiliğin can sıkıcı Ansel. Daha doğrusu konu Dylan olunca niye bu kadar değişiyorsun? İkinci kitapta da bunu sorguladım. Ve hala aynı şeyi söylüyorum Dylan neden var? Neye hizmet etti? Kylie karakteri tamamen değişti Dylan sonrası. Dylan öncesi ve sonrası diye ayrılıyor karakter ve sonrasını hiç sevmedim. Isınamıyorum karaktere. Ki bu yüzden Kylie ve Dylan tam birbirlerine göre gibi geliyor. İkisinde de aynı iticilik. Karakterleri uyuşuyor. Tüm bu Dylan antiliği arasında onu sevebildiğim bir yer oldu. ‘Onu seninle incitmem’ dediğinde tamam dedim, en azından eski sevgilisinin yakın arkadaşıyla olmaz sınırını biliyor. Kyliede o da yok. Ne istersem alırım ne demek? Yakın arkadaşının eski sevgilisi? Tüm bunların arasında Maddie’nin patlayışı tam yerinde oldu. Ansel tutuklanmış ve sen de yoksun derken ki kırgınlığı hissettim açıkçası. Bür şeyleri Maddie’den saklamaktaki amacını Kylie ne kadar o hassas, onu korumak istiyorum diyerek haklı çıkartmak istese de hiç inandırıcı değil. Bir yerde de kıskandım diyor. Güçlü bir kadın olarak yazılmaya başlanan Kylie karakterinin söyleyeceği bir şey değil bence. Bir de Ansel Dylan’ın gitmesini istedikten sonra gelip hesap sorması? Sen kimsin? Bu tamamen yüzsüzlük. Ansel bence gayet iyi tepki verdi. Fakat Kylie bunu anlayacak karakter değil. Ve bu kadar. Kylie karakterini düşündükçe sinirleniyorum o yüzden artık ona yorum yapmayacağım. Dedektifin sevgili tribi atması? Profesyonellik? Sınır? Ben dedektifim sen kurban? Bir de üstüne gitti ailesinin davetine çağırdı kızı. Hala ‘siz diye hitap et’ demeye de devam ediyor. Bir de davetten dönünce birlikte oldular. Tebrikler dedektif, muhteşem profesyonellik gösterisi. Ansel’i de bu konuda eleştiremiyorum da. Dedektifin ciddi bir sınırı yokken başka nasıl davranabilir? Ve en sonunda katili öğrendik. Daha önce tek bir sahnesi bile geçmeyen katil mi? Almayayım. Yani polisiye, gerilim okurken beni kitabın içine çeken konu zaten katili bulmaya çalışmak. Ee daha önce hiç adı geçmeyen bir karakterin katil olduğunu nasıl tahmin edeceğim? Katil konusu hayal kırıklığıydı. En azından amigo takımının katilin yanına gittiği kısımları, saldırılardan önce, bilinmeyen yer bilinmeyen zaman olarak verseydi? Sanki katile en sonunda karar verilmiş, kitap içinde geçen diğer karakterleri katil yapmak istememiş gibi. Katil bulunduktan sonrasını hiç sevmedim. Sonu olmamış. Yok saydım. Katil Dylan olurdu, Matthew olurdu, Henry olurdu, Ivan olurdu hatta Dedektif bile olabilirdi katil. Austin kim? Yine çok uzatılmış, gereksiz çok sahne koyulmuş. Konu hemen bitirebilecekken uzun olsun da konu uzasa da olur denmiş gibi. Bilmiyorum. Akıcı ama bazen konu uzatıldığı için sıkıldım.

SobeN. G. Kabal · Martı Yayınları · 20222,980 okunma

·

72 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hasret Günesen