Piraye...
Özgürlüğün sesi, Anadolu'daki kadınların sesi Piraye...
Arkadaşımdan tavsiye üzerine okudum. İlk sayfadan itibaren elimden bırakamadım desem yeridir. Sürükleyiciliği sanırım konusu ve içtenliğinden ötürü aldı götürdü.
Canan Tan ilk defa okudum, sanıyorum ki son olmayacak.
Kitabın konusundan bahsedecek olursam İstanbul'da büyüyüp yetişmiş, İstanbul'un kültürünü ve özgürlüğünü varlığında bulan Piraye çalışkan, zeki bir öğrencidir ve babasının mesleği olduğundan mıdır bilinmez kendi rızasıyla diş hekimliği fakültesinde okuyan kendini bilen, edebi ve özsaygısı yerinde bir genç. Kitap da tam buralarda İstanbul Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesinde okurken cereyan eden olaylardan ve sonrasından oluşmakta.
Piraye, hiç alışık olmadığı bir kültürün kucağına Türkiye için Doğu olarak adlandırdığımız coğrafyaya gelin gider ve Piraye'nin savaşı da burada başlar.
Gerçekten İstanbul kültürüne ve bağımsızlığına ait olan biri, Doğu kültüründe kendini var edebilecek midir?
Canan Tan bu hikayeyi öyle güzel işlemiş ki yer yer kendimi sorguladım, yer yer kızdım, sinirlendim. Bu kızgınlık ülkemize mi kültürümüze mi yoksa kültürü yanlış işleyen ülkem insanına mıydı bilmiyorum. Ancak kitabın başında da geçiyordu ki Piraye'yi uzaklarda aramayın. Piraye belki biziz, belki de geleceğimiz.
Yazar konu edindiği mekanları çok güzel anlatmış. Tarihini ve yapısını sıkmadan işlemiş. İstanbul'un şahaneliği, Urfa'nın Mardin'in Adana'nın Mersin'in güzel ve kıymetli yerlerinden söz etmiş. Bu da kitabı okurkenki hoşuma giden şeylerdendi.
Sayfalarını çevirirken akıcılığa karşı kitabın sonu için güzel bi beklentiye girmiştim. Nitekim Canan Tan yanıltmadı ve oldukça duygusal ve hüsrana uğratmayacak bir sonla bitirdi. Öyle ki gözlerimden yaş aktı ne yalan söyleyeyim.
Uzun lafın kısası okumanızı, Piraye ve Piraye adı altında aynı acıları paylaşan kadınları anlamanızı isterim. Keyifli okumalar :)
·
122 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.