Gönderi

ANNSEN VII
Güle güle kalabalığım, yine geleceğim. Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim, her gelişimde daha acımasız. Ama sen, sen annsen gibi hiç değişmemiştin beni sevdiysen vardır bir yanlışım Ne konuşabiliriz ne anlaşır Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı. kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır. Seni görmek pencereden uzaklaşıp izlerken üşütmüyor artık karın yağışı Annsen, sonunda baş başayız. Yol arkadaşım huzura yakın belki bu yüzden hiç çıkmamış gibi kavgamız Bağırıp çağırsam da biliyorum dönmeyecek beraber geçirdiğimiz akşamın hatrına. Düşündükçe kargaşamı ve derdin bana her çentiğin ardından sayabiliyorsan yara değildir, unutulmaz yaşanır. Aynı mağara farklı karanlık, Aynı mağara farklı karanlık Annsen, sonunda başbaşayız Ve ümit elinde bir yazgıyla hiçliğin ortasına konuşmak sanırım, diz çökecekken boğuşmak alt tarafı, hayat iki kişi yaşayıp tek kişi ölmekse eğer rastlantı aramadım. Tanıyormuş gibi yaptık kalabalığı gideceğimiz yeri bilmiyorduk. Tam bulmuştuk ikimizde kaybolduk. Hansel Mevsimler geçti ,her şey değişti annsen Sen değişmedin, diğer kelime neydi bu arada Affetmek seninle ya da sensiz diyebilmekti bakıp sonbahara.. Ben affettim. Peki ya haketmemek? dinliyorum Kim için, yağmurun sesi kırgın göstermiyor penceremiz bir yıldızı bırak toz bile, Esir düştük gökyüzünün bittiği aralıktan ellerimiz asra tutunamayan o son dilek, Hemen yanıbaşmızdaki ruhsuzlar durağı sakini bilirim şu zerreye dokunsan da dokunmasan da çektiğin yol çile. Şayet bahsetmesi kolay getirmek zor dile, Yel oradan oraya eserken, yorgun özledim. Şanssızlıkla gel Bahanem, kalmasın korku gözlerimde, Kalmasın, ortalıkta başıboş gezen ürperti, ıssızkılık. Hep sende güzel durur ama ister inan ister inanma annsen, güzel bir sözden de fazlasıdır bana şanssızlıkla gel, demek. Ümit ve kaygı olmadan. Kimi görürsen, söyle. Kırlangıç baharından önce Çılgın kasım, en niyahetinde büyüyoruz işte. Kimi kendiyle beraber, kimi kendi içinde koca bir ülkeyle. Hava da düzeldi, sanırsam. Göğe bakalım. İhtiyar, yüzündekiler de neyin nesi? Yıldızlar Annsen, yıldızlar Onlar, eski midirler? Bizim için değil. Bizim için değil. Ezelden aşinadır birbirine ruhlar Anlatmıştım oysaki sana, Sevgili huzursuzluğum Unutmak hiçbir yaşa yakışmaz. Bir mayıs akşamına daha Savaşmak kaldı. Halkına yaklaştıkça büyür göğsündeki tamiri imkansız boşluk. Lügatında dönmek olmayan bozuk saatin ikinci doğrusuydu Geç diye bir şey yoktur. Annsen ~dipnottakiler
56 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.