Öğretmenim...
Bu şiiri okuduğum lisede bir öğretmenler günü öncesinde yazmıştım. Hiçbir dizesine dokunmadım. 17 yaşımdaydım. Aynı yıl ödül almıştı.
Bizler öğretmenlerimizi hep candan sevdik.
Her fırsatta da söylerim.
Öğretmenler uygar bir toplumun kırmızı çizgisidir.
Bizimde öyle olmalı... İyi ki varsınız...
*******************************************
Tebeşir tozlarından uzandı sana ellerim
Kitabın kokusunda sarıldın çocukluğuma
Gül demeti sözcükleri sen çoğalttın hep içimde
Mavi yazdı karakalemim
Bilmediğim ama hissettiğim dünyayı
İlk seninle öğrendim
Seninle tanıdım
Siyahla, beyazı
Gökkuşağından renklerim
Kelimeler dolusu kırlarım oldu
Işığı, aydınlığı oldun gelecek günlerimin
İlk seninle tutundum hayata
Seninle uzandı ellerim öğrettiğin dünyaya
Çoğaldım hece hece
Ve kelime kelime
Büyüdü içimde umutlar
Dokununca sesin sesime
Sonsuz rehberim, öğretmenim…
Uğur Üstündağ
··
434 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.