Sessiz kalırdım bazen
Her şeyi anlamıyormucasına
Hava, su ve güneş
Her zerresinde o sesi anımsarken.
Rüzgarlar fısıltıyordu kulağıma, üşüyeceksin.
Eve git.
Uğultusunda duyuyordum davudî tiz sesini.
Ve güneş gökyüzünü boyarken kızıla
Silüetini çıkardı ufukta!
Ama sarıydı teni sanki istemiyor gibi.
Hüzün kaplıyordu göğüs kafesimi
taki gece ay doğana kadar.
Ayın on dördü gibi bir mesaj,
Çölde açıyordu papatyalar.
Oysa değildi bir yonca o sadece bir papatya.
Kimileri yapraklarını koparıyordu, bir ümit için
Oysa eşsizdi yonca.
Vardı dört yaprağında aşk, tevazu, tevekkül ve ümit.
Bazen vermişti bana kitabın arasında saklamam için
Ama demişti İsmet Özel'in gözlerim namlu şiirini.
Dikkat et demişti namlularıma, sine-i cânını delmesin.
Bir sözünde bazen Nedîm, bazen Hayâli
Yoncanın bir yaprağında ise Şeyh Galip.
Yeşilin en güzel tonları,
Edward de Bono demişti bize
o renk yaratıcı !
Dualarında bir elin parmakları kadar vardı bir isim,
Bunun için zamanın tespih tanesi mi olmak gerekiyor
Her lahzada otuz üç tekrar, bir Teheccüd vaktinde.
Bazen inşirah bazen vakıa ayetleri,
Bir belgisiz zamirin ismi.
Çayı açık severim diyordu Cemal
Bardaktan seni görmek için.
Bir söz bir mesaj beklentisi,
Karunun hazinesine bedeldi.
Süleyman taht u saltanat kurdu tüm âleme,
Yüzüğü feda ederdim senin için bu âleme.
naz etme nolur :)
İnsan için sıhhat önemli, minik ellere umut olur onun pamuk eli.
Şefkat, merhamet onun dili, Mevlam hep mutlu etsin seni.
Katran kaynayacak olacak şeker, sanki bir pamukşeker.
Kısa boyludur endamı aksine servidir ruhu.
Asaf demiş ki;
Şimdi kavak yelleri esiyor başımda ,
sevgilim,
Bir akşam üstü ölebilirim.
Eksik olmasın tebessüm cemalinde,
Sana değer veren bu âlemde.
Esenlikle sevgili belgisiz zamir
İlk ve tek şiirimdir bu sine-i cemaline.