Nazlı Göksenin Kalender: "Ama gökyüzünü içmek isterim": Ama gökyüzünü içmek isterim Uzaktan uzağa aşkı duyumsuyorum Aşkı, sonsuzca yitmiş olan Şimdi bir yaz günü kadar uzak Ve beynimi oyup duran Şu gürültü gibi tedirgin edici Kendimi bir şarkı söylerken yakalıyorum Düşüncede söylenen şarkı Gerçeğine ne kadar uygundur Bir yerde topluca şarkı söyleniyor İnsanlar zavallı varlıklarını Haykırıyorlar boşluğa Boşluk ne kadar...

Ama gökyüzünü içmek isterim

Uzaktan uzağa aşkı duyumsuyorum Aşkı, sonsuzca yitmiş olan Şimdi bir yaz günü kadar uzak Ve beynimi oyup duran Şu gürültü gibi tedirgin edici Kendimi bir şarkı söylerken yakalıyorum Düşüncede söylenen şarkı Gerçeğine ne kadar uygundur Bir yerde topluca şarkı söyleniyor İnsanlar zavallı varlıklarını Haykırıyorlar boşluğa Boşluk ne kadar insanidir İnsan boşluğa ne kadar yaraşır Kendimi bomboş hissediyorum Boş, bomboş kimi zaman Bir kır çiçeğinden daha yalnızım Bir kır çiçeği olmak isterdim Issız bir dağ yamacında Bir kır çiçeği için Yalnızlık ürkütücü değildir İnsan kendini ne sanıyor Sevmek yeteneğine sahip diye Ve acı çekmek yeteneğine Özlemek yeteneğine sahip diye Ve öleceğinin bilincinde İnsan kendini ne sanıyor Ben kendimi ne sanıyorum Bir saka kuşu gibi sekerken Kırlarda çamurlu çayırlarda İlkbaharda o çamurlu çayırlar Otlar arasında su birikintileri Bana hep biraz gizemli gelir Üşümüşümdür, uykum gelmiştir

Kitabı okudu

Hayata Uzun Veda Ataol Behramoğlu

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nazlı Göksenin Kalender