Nalia ile Diyaloglar I, II ve III
—
(I)
bir akşam serinliğinde, oturduğumuz banktan
bakıyor ışıldayan gözleriyle denize doğru...
Nalia:
"kıyayıya uzanan tekneler,
nasıl da oynaşır dalgalarla!
bak geçiyor öteden bir yük gemisi!
peki ya senin?
taşıdığın en büyük yük neydi..."
düşündüm o an:
özgür kuşların gölgesi düşüyordu denize,
ben tutsaklığımı güneşin batışına gizliyordum.
bir kruvaziyer batıyordu benimle ve hep içimde,
ben buz dağları eritiyordum her gün yüreğimde.
tutsaklığım, dedim ona.
Nalia:
"çekip giden şu güneşi
ardında bırakacağı karanlığı
ve bu hayat tutsaklığını...
hep seveceğim.
batan gemileri,
o buzdan kalbini ve seni...
hep sevdiğim gibi."
sustum ve öptüm onu.
—
(II)
bir parkta yorgunluğumuzu gidermek için oturduğumuzda
elimden tutarken gözlerini dikiyor uzaklara ...
Nalia:
"koşuşturan çocukları gördün mü?
bir şeylerden habersiz ve
her şeyden sorumlular."
düşündüm o an:
rahimden düşen bir lanettik dünyaya
kavimlerce yok olduk
ve tekrar tekrar düştük yollara.
yine karışıyoruz hiçliğe
ve doğuyoruz hiçlikle...
Nalia:
"biz çoktan öldük,
ama onlar bilmiyor bunu değil mi?"
onlar da ölecek bir gün, diyeceğim ona.
bana daha da sokulacak ve
gözlerinin dolduğunu fark edeceğim o an.
—
(III)
yatağımda,
hep sahip olduğu o merakla...
Nalia:
"şimdi nefesini tutsan
hayat da seni tutar mı?
düşündüm bir an.
evet, yaşamayı durduramıyorsun Nalia...
demekle yetineceğim.
dinmeyecek merakı...
Nalia:
"ya hayat ve ölüm arasına
gerilmiş bir ip gibiysen,
ve çekiştiriyorsa ikisi de
bıraksalar kopar mısın gerçeklikten?"
umarım koparım bir gün ama bırakmazlar ki...
ve o zaman susturacak beni.
(2024 Mayıs)
··
888 görüntüleme
bir kitapta, dergide görsem anında kesip alır, altını üstünü her yerini çiziktirir (belki de kıyamazdım), duvarıma asar her gün defalarca okurdum bunu (belki buna da kıyamazdım)... hoş, buradan da okuyacağım dönüp dönüp çoğu yazını, şiirini, eserini olduğu gibi 🥹
öyle eşsizsiniz ki sen ve kalemin, denediğiniz her yeni türü öyle güzelleştiriyorsunuz ki... her yeni yazında katlanan bir hayranlık olduğundan asla bıkmam söylemekten,,,
İyi ki varsın, sen de... bu düşüncelerin de... çok değerli benim için. 🩵🫂
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.