Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

312 syf.
9/10 puan verdi
Dünyanın En Yalnız Beyni
evet..18 yaşımı dolduralı 2 hafta gibi bir süreç geçti ve ben bu kitabı okudum. Kitap elimin altındaydı ama sanırım okumak için depresyonumun en beter hali , hasta olmam, kusup ağlamam sonrası yalnızlık, umutsuzluk gibi negatif hislerim gerekliydi.2 günde bitirdim, 1 günde de biterdi ama ders çalışmam gerekti. Tüh! Kendimle ilgili bir öz farkındalık geliştirmemi sağladı ve yaşadığım birçok duruma kattığı bilimsel bakış açısı ile ( prefrontal korteksimin gelişimi daha tamamlanmadığı halde ) daha rasyonel bakabileceğimi düşünüyorum. Güzel bir yön gösterici kitaptı, bana "Mavi" denilmesinden hoşlandım taşıdığı anlamdan ötürü. Yetişkinleri biraz daha iyi anlamaya çalışmış olabilirim ama yine de çoğu zaman onların beni anlamaya çalışmaları gerektiğini düşünüyorum. Eğitim ile ilgili dediklerine gelirsek son sınıf öğrencisi olarak dediklerine tamamen katılıyorum. Lise bir işkencedir. Gerçekten ne umutlarla yaptığım derecemin, çalışmalarımın; beynimin metamorfozu için en temel faktörü alması gerektiği zamanlarda böyle eften püften kıytırık tr lisesi ve müfredatına harcanması çok yazık. Çoğu zaman biraz kendimi beğenmiş gözüksem de söylemişimdir; burası, bu eğitim beni hak etmiyor diye. Birçoğumuzu hak etmiyor. Gerçekten daha iyisini hak ediyoruz ya. Beynimde bana x dediğinizde bile milyon farklı şey dönüyor, sorular çıkıyor. Gerçekten bu ne abi bu lise eğitimi neee. İşkence. ÖYK. Bu arada klasik balık tutma hikayesi olay aslında. Bize balık tutmayı değil yani bana düşünmeyi değil direkt balığı yani bilgiyi veriyorlar. Üstelik bizim biyolojik gereksinimlerimizi bir hiçe sayıp tamamen gelişimimiz ile ilgili olan bünyemizin kaldırmaması olayına da tembellik diyorlar. Sizsiniz tembel. Gördük yarattığınız dünyayı. Affedersiniz ama böyle bir şey olabilir mi... Seneler geçiyor her şey değişiyor ama tek bir şey hariç. Eğitim sistemi. Uykulu dersler. Pasif öğrenciler. Herakleitos görse özür diler değişmeyen tek şey eğitim sistemiymiş affedersiniz abiler ablalar der. Yaralıyım bu konuda zaten iyice yaram deşildi bu kitapta ama iyi ki...iyi ki cidden. Çünkü "Tohum olmanın kaderindedir karanlık.". sapere aude. Hayat felsefemdi aslında ama antik dünyadaki karşılığını da öğrenmiş oldum. Okunmalı mutlaka, kitapla ilgili çok ayrıntı var. Şu an öyle uykulu bir haldeyim ki yazmaya devam edemeyeceğim düşüncelerim tıkandı ama yazacak bir şey kalmadı sanırsam. Öyleyse ben gideyim de BOS beynimi yıkasın. :) -Mavi
Dünyanın En Yalnız Beyni
Dünyanın En Yalnız BeyniSerkan Karaismailoğlu · Ortapia Yayınları · 20231,203 okunma
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.