Yağmur yağıyor üşüme çocuk al ceketimi
Yüreğin kor gibidir bin sobadan bile sıcak
Kar yağıyor üşüme çocuk al ceketimi
Ellerin buz gibidir eriyen dağlardan bile soğuk.
Hangi sokaktan yükseliyor yaktığın ateşin dumanı
Gökyüzü yandı suçlusu sen oldun
Hangi elin üşür cebi yırtık paltonda ısıtamadığın
Yeryüzüne kar yağdı suçlusu sen oldun.
Ah seni bir görsem yağan yağmur altında
Ah seni bir görsem yağan kar altında
Al desem ceketimi, koy ellerini üşüme
Ver desem yüreğini koy ellerime üşümem.
Aslında ceketler de paltolar da yalan
Isıtmaz seni bu yağan kar altında,
Bilmez misin ki yağmur yağsa yine ıslanacaksın
Koruyamaz seni öfkesini sende dindiren bu şehre.
Saklayamaz ellerini.
Yine kar yağar sen üşürsün.
Yine yağmur yağar sen üşürsün.
Ama sana yine de al desem ceketimi koy ellerini üşüme.
Belki beni ısıtır ceketimde ısınmaya çalışan ellerin.
Kim bilir belki beni korur bu şehirden.
Sen yine de al ceketimi, üşüme...